Γενικά είμαστε υποψιασμένοι
Και ειδικά όταν σου πετάνε στα μούτρα μια λίστα με φανταχτερά ονόματα που υποτίθεται ότι παρακολουθούνται, όπως και να το κάνουμε, δαγκώνεσαι….
Ακόμα κι αν έχεις εμπιστευτεί τον άνθρωπο που σε κυβερνά, ποτέ δεν ξέρεις….
Σωστά;
Ο διάολος άλλωστε έχει πολλά ποδάρια…
Μελετάς τα ονόματα, αναρωτιέσαι για τη σκοπιμότητα της παρακολούθησης κάποιων απ’ αυτά και μετά αναζητάς τις αποδείξεις που τα συνοδεύουν.
Κι όταν δεν υπάρχουν ψάχνεσαι με την ξερή …λίστα!
Αλλά πως να βγάλεις συμπεράσματα, δίχως τα λογικά απαραίτητα ενδιάμεσα στάδια;
Λες και εσύ.
Θα τις βγάλει, θα τις δώσει, θα τις παρουσιάσει αυτές τις αποδείξεις…
Αλλά και πάλι είσαι κουμπωμένος.
Λες ο άνθρωπος θέλει να πουλήσει κανένα φύλλο, να τον υποβάλει τουλάχιστον τον Μητσοτάκη , αν έχει τα στοιχεία, στο μαρτύριο της σταγόνας.
Και νάσου και η δεύτερη τρανταχτή λίστα.
Ξερή κι αυτή, δίχως στοιχεία.
Να δεχτούμε ότι όλα τούτα είναι κομματάκια ενός ένοχου παζλ που ακόμα δεν έχει αποκαλυφθεί στο σύνολό του, αλλά το συνθέτει σιγά-σιγά η δημοσιογραφική έρευνα;
Γιατί όχι να το δεχτούμε
Άλλωστε μπορεί να είμαστε υποψιασμένοι και όχι βλάκες…
Αλλά αν την πρώτη την πήραν και την αναπαρήγαγαν άπαντες, τη δεύτερη την αντιμετώπισαν με αδιαφορία, την τρίτη (λίστα) όμως αν δεν συνοδευτεί με κάποια στοιχεία δίπλα της, θα πάει χαμένο και το μελάνι που θα την τυπώσει. …
Ή έχω άδικο;
