Η σημερινή μέρα, 3 Δεκεμβρίου, είναι εδώ και κάποια χρόνια αφιερωμένη στα Άτομα με
Αναπηρία (ΑμεΑ).
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα ο καθένας μας απ’ το δικό του μετερίζι
«ίσως» σκέφτεται τι έχει κάνει ή τι θα μπορούσε να κάνει ώστε να δημιουργήσει μια
κοινωνία ίσων δικαιωμάτων & προσβάσιμη για όλους.
Είναι αλήθεια βέβαια ότι τον τελευταίο χρόνο που ο πλανήτης γενικότερα και η
Ελλάδα ειδικότερα δοκιμάζονται απ’ την πανδημία του COVID-19, έχουν εμφανιστεί
στο προσκήνιο παθογένειες χρόνων του κράτους μας, με τις οποίες όλα αυτά τα
χρόνια τα ΑμεΑ και οι οικογένειές τους ήταν και είναι αναγκασμένοι να έρχονται
αντιμέτωποι και ένα μέρος της κοινωνίας απλά να εθελοτυφλεί ή να είναι ανήμπορο
να αντιδράσει!
Δυστυχώς, μετά το πέρας μιας πολυετούς οικονομικής κρίσης ήρθε και μια
υγειονομική κρίση, η οποία δεν γνωρίζουμε πότε θα σταματήσει, να οξύνει ακόμη
περισσότερο τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και να επιβαρύνει ακόμα
περισσότερο τις «ευάλωτες» ομάδες του πληθυσμού μας.
Επειδή, λοιπόν, η πανδημία δεν κάνει διακρίσεις και «κατάφερε» να μας κάνει όλους,
μέρος ενός προβλήματος, ίσως θα ήταν χρήσιμο η επόμενη μέρα αυτής της
υγειονομικής κρίσης, να μας βρει όλους ΜΑΖΙ με σκοπό την αναμόρφωση του
ελληνικού κοινωνικού κράτους και όχι μόνο!
Με συμμάχους μας τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις (δήμους,
περιφέρειες, συνδικαλιστικά όργανα) ίσως καταφέρουμε να αμβλύνουμε τις
κοινωνικές ανισότητες.
Δίνοντας πρόσβαση με τη δημιουργία κοινωνικών δομών, με
τη δημιουργία καινοτόμων εργαλείων για μία εκπαίδευση για όλους, εντάσσοντας τα
άτομα αυτά στην αγορά εργασίας με την αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων, διότι
προσβασιμότητα για τα ΑμεΑ δεν αποτελούν μόνο οι ράμπες, αλλά καθετί που
μπορεί να κάνει την ζωή τους ομαλότερη.
Κανακάρης Νεκτάριος
Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής
