ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ: Με το αν και με το ίσως…

Με το αν και με το ίσως…γράφει ο Σερραίος Οικονομολόγος Κώστας Σαραφίδης για τον Πανσερραϊκό και το γήπεδο του.

Με αφορμή τον «εκτός έδρας» αγώνα του ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ, έκαναν την εμφάνιση τους σχολιαστές, που χρησιμοποίησαν υποθετικά σενάρια, όσο αφορά την έκβασή του, αν αυτός πραγματοποιούνταν στην φυσική του έδρα.

Με το «αν και με το ίσως», όμως δεν γράφεται ιστορία.

Τα σχόλια έγιναν με την λογική της κριτικής προς τη Δημοτική Αρχή. Λησμονούν όμως ότι η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ, όσο αφορά το θέμα του Γηπέδου, πορεύτηκε με τη λογική του «εάν και ίσως», η οποία προφανώς αποδείχθηκε ατελέσφορη.

Οπότε η χρησιμοποίησή της, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην επίλυση του προβλήματος.

Ο ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του Νομού, την οποία όμως βεβήλωσαν άτομα που σήμερα προσπαθούν να παίξουν το ρόλο του τιμητή της.

Προφανώς οι ίδιοι θα ήθελαν να ξεχάσουν το τι έλαβε χώρα, πριν μερικά χρόνια, με τη ανάξια λόγου προσπάθεια μεταφοράς του γηπέδου στον ΛΕΥΚΩΝΑ ΣΕΡΡΩΝ.

Από εκείνη την εποχή, ευτυχώς έμειναν μόνο φωτογρα­φίες, για να μας θυμίζουν την μιζέρια και την έφεση μας για πυροτεχνήματα.

Εκείνης της προσπάθειας ακολούθησαν πέτρινα χρόνια, για την ομάδα, με μπροστάρηδες τους εσαεί σωτήρες της.

Η περίπτωση τους θυμίζει το ανέκδοτο του πατροκτόνου, που ζητούσε την επιείκεια του Δικαστηρίου, λόγω της ορφάνιας του.

Με συγκρατημένη αισιοδοξία, διαπίστωσα ότι η πρόταση για το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΑΡΚΟ της παράταξης «ΕΝΤΟΣ», θέτει το ζήτημα στη σωστή του βάση.

Δεν είναι εφικτό να μιλάμε για την πραγματοποίηση του έργου, αποσιωπώντας ότι η ύπαρξη του ΓΗΠΕΔΟΥ αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο.

Νέο ΓΗΠΕΔΟ με σωστή τεκμηρίωση – μελέτη, τόσο ως προς την κατασκευή του, όσο και ως προς τη χρηματοδότηση.

Έργο με σεβασμό στην ιστορία της πόλης αλλά και του ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ.

Χρειάζεται χρόνος, συνεργασία με όλους, αλλά και αίσθημα ευθύνης, για να οδηγήσουμε στην ανεργία τους μεταπράτες της ελπίδας.

Δήμος Σερρών: 214 υποψήφιοι για τη Βαρβάρα Μητλιάγκα!

Κώστας Σαραφίδης: Τα φτερά για να βγούν…τα προβλέπουμε!

Κώστας Σαραφίδης: Είμαστε δύο …είμαστε τρείς, δεν πάει παραπέρα!