Όπως συμβαίνει με όλα περίπου τα αντικείμενα που μπαίνουν σε μια διαδικασία αξιολόγησης με βάση την αισθητική τους, έτσι και οι ταινίες είναι δύσκολο να τις κατατάξεις σύμφωνα με μετρήσιμα κριτήρια. Ο υποκειμενικός παράγοντας είναι πολύ ισχυρός και γούστα ποικίλουν. Όμως υπάρχει ένα κριτήριο που είναι ασφαλές για να κρίνεις αν μια ταινία είναι κακή, την παρατάς στη μέση. Αν μια ταινία έχει υψηλό ποσοστό εγκατάλειψης, τότε σίγουρα είναι κακή και δεν τη σώζει ούτε αν έχει χτίσει τη φήμη του καλτ. Υπάρχει όμως μια εξαίρεση στον κανόνα.
Αν μια ταινία τρόμου υλοποιεί την υποσχεσή της και είναι όσο τρομακτική πρέπει τότε πολλές φορές αναγκάζει τους θεατές να πατήσουν το pause, να ανάψουν όλα τα φώτα και να κοιμηθούν, μάλλον να προσπαθήσουν, αγκαλιά με το αγαπημένο τους αρκουδάκι. Το Netflix ως πλατφορμα έχει τη δυνατότητα να συλλέγει τα στατιστικά εγκατάλειψης των ταινιών τρόμου και παρουσίασε τις ταινίες που οι θεατές δεν τη βγάζουν ούτε μέχρι τη μέση, πάμε να τις δούμε.
The Conjuring
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις η πρώτη ταινία του πιο τρομακτικού σύγχρονου franchise. Σε αντίθεση με άλλα του είδους συνδυάζει το ότι δεν είναι μόνο τρομακτικό φιλμ, αλλά και μια καλογυρισμένη ταινία. Τα bonus της ότι βασίζεται σε μαρτυρίες υπαρκτών προσώπων κι έτσι υπάρχει ένας ακόμα λόγος για να παρατήσεις στη μέση αυτό το ψυχολογικό θρίλερ.
México Barbaro
Οι Μεξικάνοι έχουν μια διεστραμμένη παράδοση καλών θρίλερ και το México Barbaro την τιμά και με το παραπάνω. Σε στυλ θα λέγαμε ότι συμπληρώνει τα V/H/S και XX σε μια τριλογία τρόμου. Σχεδόν σε κάθε σκηνή μπήγεις τα νύχια στα μπράτσα του καναπέ, άρα μην θεωρήσεις τον εαυτό σου κότα αν δεν καταφέρει να τη δει ολόκληρη, συμπάσχουν αρκετοί μαζί σου.
The Human Centipede 2
Θεωρείς αρκετά γενναίο τον εαυτό σου που είδε το πρώτο Human Centipede; Σε καλωσορίζουμε στην επόμενη πίστα για να δούμε αν έχεις τόσο γερό στομάχι όσο νομίζεις. Το ότι είδες το πρώτο δεν σημαίνει ότι θα αντέξεις να δεις και το δεύτερο που βάζει νέα όρια στην ανθρώπινη αρρωστημένη σιχαμάρα. Αν καταφέρεις να δεις κι αυτό πρέπει να σου άρεσε πολύ το φαγητό στον στρατό.
The Void
Για τους περισσότερους ο Καναδάς είναι μια χώρα πιο αδιάφορη κι από νοσοκομειακή σούπα φιδέ, όμως φαίνεται ότι υπάρχουν μερικά αρκετά άρρωστα μυαλά για να βγάλουν ταινίες σαν τον Void. Ένας σερίφης βρίσκεται ανάμεσα σε μια περίεργη αίρεση σε μια υπόθεση που θυμίζει Hellraiser και HP Lovecraft. Κερασάκι στην τούρτα είναι τα τέρατα χωρίς δέρμα, άρα αρκετά σιχαμερά και τρομακτικά, και κάτι πυραμίδες που αιωρούνται απειλητικά πάνω από τον κατά τα λοιπά βαρετό Καναδά.
JeruZalem
Βρισκόμαστε στην πόλη της Ιερουσαλήμ η οποία κατακλύζεται από ζόμπι. Δεν σας φαίνεται αρκετά στρεσογόνο; Ο σκηνοθέτης έχει έναν άσσο στο μανίκι του. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινία βλέπουμε τη δράση σε πρώτο πρόσωπο σαν video game μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού και η κάμερα δεν είναι τίποτα περισσότερο από Google Glass, τώρα μήπως μοιάζει λίγο έντονο; Ο ρεαλισμός με τον οποίο νιώθεις την εισβολή των ζόμπι θα σε κάνει να κοιμηθείς στην ταράτσα, αν καταφέρεις να δεις το JeruZalem μέχρι το τέλος.
