Στην κορυφή της Ευρώπης στην άρση βαρών είναι από το απόγευμα της Παρασκευής η Ελένη Κωνσταντινίδη.
Η 24χρονη πρωταθλήτρια, κόρη του βετεράνου αθλητή Χρήστου Κωνσταντινίδη και νυν προπονητή, κέρδισε στην κατηγορία 81 κιλών δύο χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξάγεται στη Γεωργία και έδειξε την κλάση της.
Η πρωταθλήτρια μας ξεκίνησε τις προσπάθειες της στο αρασέ με 93 κιλά και συνέχισε επιτυχώς με 97κ, επίδοση που της χάρισε το χάλκινο μετάλλιο.
Στη κίνηση του ζετέ, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια με τρείς πετυχημένες προσπάθειες στα 119κ, 124κ και 126κ αντίστοιχα κέρδισε τα χρυσά μετάλλια σε ζετέ αλλά και στο σύνολο με 223 κιλά.
Τη 2η θέση κατέλαβε η Γερμανίδα Σρότι με 222 κιλά και την 3η η Βελγίδα Φαν Μπέλινγκεν με 221.
Η 24χρόνη αρσιβαρίστρια μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ομοσπονδίας για όλους και για όλα.
Κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα άρσης βαρών. Καταρχήν συγχαρητήρια και το χαμόγελό σου αποτυπώνει και την χαρά σου… Ήταν κάτι που το περίμενες όταν ταξίδεψε στη Γεωργία;
«Ευχαριστώ πολύ. Είμαι πραγματικά χαρούμενη. Οι επιδόσεις στην κατηγορία ήταν στις δυνατότητές μου και ως εκ τούτου είχα σοβαρές ελπίδες για την κατάκτηση ενός μεταλλίου. Πίστευα στον εαυτό μου, αλλά το συναίσθημα όταν κατακτάς το μετάλλιο και ακούγεται ο Εθνικός ύμνος δεν περιγράφεται».
Για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια Έλληνας αθλητής σηκώνει χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε κάνει να νιώθεις ξεχωριστά για αυτό το επίτευγμα;
«Σίγουρα είναι μια σημαντική επιτυχία η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου και είμαι περήφανη γι αυτό που πέτυχα. Δεν νιώθω όμως ξεχωριστή από τα υπόλοιπα μέλη της εθνικής ομάδος. Το άθλημα αν και ατομικό ο ένας βοηθάει τον άλλον και μπορείτε να δείτε ότι όλοι οι αθλητής βελτίωσαν κατά πολύ τις επιδόσεις τους».
Πόσο σημαντικό είναι για μία νέα αθλήτρια στα 24 της χρόνια να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου;
«Είναι όνειρο κάθε αθλητή να βρεθεί στο ψηλότερο σκαλι του βάθρου και να ακούσει τον εθνικό ύμνο. Είναι πάρα πολύ συγκινητικό και δεν σας κρύβω ότι όσο το σκέφτομαι ανατριχιάζω. Είμαι μόλις 24 ετών και πρέπει να μείνω προσγειωμένη. Να συγκεντρωθώ στις προπονήσεις μου και να βάλω νέους στόχους».
Το όνειρο του κάθε αθλητή είναι η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μετά την τεράστια επιτυχία σου πιστεύεις ότι σου έχει ανέβει η όρεξη, το πείσμα και η διάθεση προκειμένου να διεκδικήσει μία πρόκριση για το Τόκιο;
«Μια αποτυχία η μία επιτυχία δεν είναι ο καθοριστικός λόγος στο να συνεχίσεις για να επιτύχεις τον στόχο σου, αλλά η εσωτερική παρακίνηση που νιώθεις μέσα σου και σε ωθεί να πλησιάσεις τον στόχο σου. Την ίδια όρεξη θα είχα και αν δεν κατακτούσα τα τρία μετάλλια, το μόνο που αλλάζει είναι η διάθεση και ο ενθουσιασμός!»
Σε ποιον θα ήθελες να αφιερώσεις αυτό το μετάλλιο και φυσικά αν έχεις συνειδητοποιήσει την τεράστια επιτυχία σου;
«Αντιλαμβάνομαι την αξία αυτών των μεταλλίων διότι το άθλημα τα είχε ανάγκη ώστε να δώσει μια νέα ώθηση σε όλους τους αθλητές. Καταρχήν στην χώρα μας και σε όλους τους Έλληνες, στους ανθρώπους που είναι κοντά μου χρόνια και με στηρίζουν και ειδικότερα αναφέρομαι στην οικογένεια μου, στους προπονητές μου, στην ελληνική ομοσπονδία άρσης βαρών που παρόλο το χαμηλό ετήσιο προϋπολογισμό προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό για το αθλημα. Όλες οι επιτυχίες αυτές θα ήταν σχεδόν αδύνατες χωρίς τη σημαντική βοήθεια του γιατρού μας Γεωργίου Τσικουρη ο οποίος ανιδιοτελώς λύνει κάθε μας πρόβλημα».
Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα είδαμε ότι η ελληνική άρση βαρών επιστρέφει και μάλιστα δυναμικά ποια είναι η άποψη σου και ποιο είναι το μέλλον του αθλήματος;
«Πιστεύω σε μια καλή πορεία του αθλήματος μας και την δυναμική επανάκαμψη του στις διεθνείς επιτυχίες που γνωρίσαμε κατά το παρελθόν».
