Αγαπημένε μου Αντιδήμαρχε,
καλέ μου φίλε Δημήτρη,
η πόλη και ο Δήμος Σερρών σήμερα θρηνούν.
Θρηνούν έναν ξεχωριστό ευγενή, έντιμο, ακέραιο άνθρωπο.
Θρηνούν έναν εργατικό, ευσυνείδητο και καλλιεργημένο πολίτη.
Θρηνούν έναν πραγματικό Κύριο, με Κάπα Κεφαλαίο, με μεγαλείο ψυχής και νου.
Θρηνούν τον παραδειγματικό οικογενειάρχη, τον πιστό φίλο, τον πολύτιμο συνεργάτη, τον χαρισματικό παιδαγωγό, τον εργατικό Διευθυντή, τον ενεργό πολίτη, τον δραστήριο Δημοτικό Σύμβουλο, τον αποτελεσματικότατο Αντιδήμαρχο.
Όλοι οι Σερραίοι θρηνούμε για σένα Δημήτρη, που έφυγες τόσο πρόωρα και απροσδόκητα από κοντά μας.
Είναι δυσβάσταχτη η θλίψη στην ψυχή μας, απίστευτα οδυνηρός ο σημερινός, τελευταίος αποχαιρετισμός.
Γιατί η απώλεια σου είναι μεγάλη. Το κενό που αφήνεις δυσαναπλήρωτο.Για την οικογένεια σου, την αγαπημένη σου σύζυγο Τασούλα, τα λατρεμένα σου παιδιά Κατερίνα και Χρήστο και τα εγγόνια σου, από τα οποία έπαιρνες ζωή, ενέργεια και δύναμη.
Την Αναστασία, την Εβελίνα, τον συνονόματο σου Δημήτρη και τον μικρούλη αδερφό του που ήρθε πρόσφατα στη ζωή και τόση χαρά σου πρόσφερε.
Για την εκπαιδευτική κοινότητα, τους συναδέλφους σου δασκάλους, που τίμησες με ήθος, ακεραιότητα και συνέπεια.
Για όλους τους μαθητές που αγκάλιασες και αγάπησες σαν να ήταν δικά σου παιδιά.
Μεγάλο το κενό και για τη Συμμαχία Σερραίων, στην οποία πίστεψες από την αρχή και της πρόσφερες γενναιόδωρα γνώσεις, πάθος και ψυχή.
Θυμάμαι σαν χθες, ήταν φθινόπωρο του 2017, όταν μετά τη συζήτησή μας για πρώτη φορά για τον Δήμο Σερρών μου είπες: «Πάμε μαζί Αλέξανδρε να βάλουμε αγάπη στην πολιτική».
Γιατί αυτά σε χαρακτήριζαν πάντα. Η αγάπη και το πάθος για όλα αυτά που προσδιόριζαν το υπέροχο αξιακό σου σύστημα.
Μεγάλο το κενό και για το Δημοτικό Συμβούλιο, στο οποίο ξεχώριζες για τη δημοκρατικότητα, τη νηφαλιότητα και το συναινετικό σου πνεύμα.
Μεγάλο το κενό και για τη Δημοτική Αρχή και τον Δήμο Σερρών γιατί χάσαμε έναν οραματιστή, δραστήριο και ακούραστο Αντιδήμαρχο Παιδείας, έναν από τους καλύτερους Αντιδημάρχους, που θα μπορούσαμε ποτέ να έχουμε.
Μεγάλο το κενό και για τις Σέρρες, την πόλη που αγάπησες και αγαπήθηκες από όλους γιατί υπήρξες πάντοτε ένας άνθρωπος της προσφοράς, δυναμικός αλλά ταυτόχρονα σεμνός.
Ένας άνθρωπος με έμφυτη καλοσύνη, ισχυρό αίσθημα δικαιοσύνης, βαθιά πιστεύω και ιδανικά.
Επέλεξες και πορεύτηκες από την αρχή στον δρόμο της αρετής και των αξιών με τα εφόδια που πήρες από τους αγρότες γονείς σου, μεγαλώνοντας μέσα σε μία πολύτεκνη οικογένεια στην Κατερίνη.
Και με μία επίμονη φιλομάθεια και πνευματική οξύνοια που σε οδήγησαν να σπουδάσεις Παιδαγωγικά, Οικονομικά και Θεολογία και που αργότερα σε χαρακτήριζαν σε όλη σου την επαγγελματική σταδιοδρομία και τον δημόσιο βίο.
Με την Τασούλα σου, πάντα μαζί, αχώριστοι από τότε που ήσασταν φοιτητές στο Παιδαγωγικό της Θεσσαλονίκης δημιουργήσατε μία υπέροχη οικογένεια.
Εδώ στις Σέρρες πρωτοδιορίστηκες δάσκαλος, στον τόπο της γυναίκας σου, που σύντομα έγινε και δικός σου τόπος, ο τόπος που διακρίθηκες πολλαπλώς, ο τόπος που σε τίμησε και σήμερα σε αποχαιρετά.
Ο τόπος που από χθες είναι φτωχότερος Δημήτρη.
Σε όλες τις θέσεις τις οποίες υπηρέτησε ο Δημήτρης Σιαμάγκας άφησε το αποτύπωμά του: από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ο Εμμ.Παπάς» μέχρι τους Συλλόγους Γονέων.
Από τις πολύ πετυχημένες μαθητικές εκδηλώσεις «Μαθητόκοσμος», τις οποίες διοργάνωσε για επτά χρόνια μέχρι τη συμμετοχή του στη συγγραφή του Βιβλίου Τοπικής Ιστορίας για μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου.
Τα χαρίσματά του αναδείχθηκαν ακόμη πιο πολύ όταν ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή αρχικά στο Δημοτικό Σχολείο Λευκώνα και στη συνέχεια από το 2012 μέχρι και σήμερα στο 18ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών μεταμορφώνοντας την εικόνα τους.
Με ευαισθησία, με χαμόγελο, με αγάπη και ψυχραιμία, άκουγε τα προβλήματα και έδινε πάντα λύσεις.
Ήταν μία πηγή ηρεμίας και γαλήνης ακόμη και στις πιο έντονες και ταραγμένες στιγμές.
Αυτή ήταν η πρώτη εικόνα που είχα από τον Δημήτρη Σιαμάγκα. Και αυτή είναι που φέρνω συνεχώς στο μυαλό μου από χθες που η ξαφνική απώλειά του μας έχει συνταράξει όλους.
Γνώρισα τον Δημήτρη το 2004. Πρόεδρος των Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης αυτός, Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Σερρών εγώ, συνεργαστήκαμε για θέματα εκπαίδευσης.
Αυτό που μου είχε εντυπωθεί από την πρώτη στιγμή ήταν ότι είναι ευλογία και ευτυχία να συνεργάζεσαι με έναν τέτοιο άνθρωπο. Γιατί έβγαζε μία τέτοια θετική ενέργεια και αποτελεσματικότητα, που την χαιρόσουν.
Ήταν μεγάλη τιμή να έχουμε από την αρχή μαζί μας στη Συμμαχία Σερραίων τον Δημήτρη, το μυαλό και τη ψυχή του σχεδίου μας για την εκπαίδευση.
Ήταν μεγάλο ευτύχημα για τον Δήμο μας, που οι Σερραίοι τον τίμησαν με την ψήφο τους και τον εξέλεξαν Δημοτικό Σύμβουλο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου του 2019.Ήταν ακόμη μεγαλύτερη ευλογία που ο Δημήτρης Σιαμάγκας πρόλαβε να βάλει έντονο το στίγμα του στα σχολεία του Δήμου Σερρών από όλα τα αξιώματα που ανέλαβε μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα πρώτα ως Εντεταλμένος Σύμβουλος Παιδείας και στη συνέχεια ως Άμισθος Αντιδήμαρχος Παιδείας παράλληλα με τα καθήκοντα του ως Προέδρου της Ενιαίας Σχολικής Επιτροπής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.Και σε όλη αυτή την αυτοδιοικητική διαδρομή ο Δημήτρης μου είχε βάλει μόνο έναν όρο: Να μην αναγκαστεί να παραιτηθεί και να αποχωρήσει από Διευθυντής του Σχολείου που υπηρετούσε.
Γιατί αυτή ήταν η μεγάλη του αγάπη. Να είναι δίπλα στα παιδιά, στους μαθητές, στην εκπαιδευτική κοινότητα.
Μία εκπαιδευτική κοινότητα που στο πρόσωπο του Δημήτρη Σιαμάγκα είχε έναν άξιο συνομιλητή, ο οποίος ήξερε να αφουγκράζεται τις ανάγκες των εκπαιδευτικών και του βοηθητικού προσωπικού, να μεριμνά και να απαντά με άμεσες λύσεις.Από την αρχή καλλιέργησε και πέτυχε να εδραιώσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης και συνεργασίας με το σύνολο των Δασκάλων και των Καθηγητών αλλά και τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων.
Οι Διοικήσεις των σχολικών μονάδων έβλεπαν στον Δημήτρη έναν Αντιδήμαρχο Παιδείας δίκαιο, αποτελεσματικό, φιλότιμο, συνεπή, με ειλικρινή αγάπη και ισότιμη αντιμετώπιση των σχολείων.
Ήταν πάντα εκεί. Σε κάθε σχολείο του Δήμου μας, με επιτόπιες επισκέψεις και αυτοψίες.
Ενεργοποίησε τους εκπαιδευτικούς. Συστράτευσε το διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό υπό έναν και μοναδικό στόχο: Την αναβάθμιση των όρων παιδείας και τη θεαματική αλλαγή των σχολείων του Δήμου μας.
Μία ήρεμη δύναμη δημιουργίας και ανανέωσης. Αυτός ήταν ο δικός μας Αντιδήμαρχος Παιδείας.
Ένας άνθρωπος με συνέπεια λόγων και πράξης, που δίδασκε ήθος και πίστευε απόλυτα στον παιδαγωγικό ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Όπως έλεγε οι πολιτικοί ενεργούν ως παιδαγωγοί, γιατί με το προσωπικό τους παράδειγμα, το δημόσιο λόγο τους και, κυρίως, με τις πράξεις τους αποτελούν πρότυπα για τους ανθρώπους που κυβερνούν.
Θεωρούσε ακόμη ότι οι αυτοδιοικητικοί δεν πρέπει να κρίνονται από το πόσες θητείες θα ολοκληρώσουν αλλά από το πόσες γενιές θα επηρεάσουν θετικά.
Σαν να το ήξερε…
Ο Δημήτρης δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την πρώτη θητεία του στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Με τη στάση ζωής του, όμως, την πολιτική συμπεριφορά και το θετικό του παράδειγμα αφήνει μία σπουδαία παρακαταθήκη.
Μία παρακαταθήκη που είναι χρέος μας να διατηρήσουμε και να τιμούμε για το μέλλον, για τα παιδιά που αγαπούσε τόσο πολύ, για την ελπίδα του αύριο.
Αντιδήμαρχε μου, φίλε μου, θα μας λείψεις πολύ!
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Καλό παράδεισο!
