Τη στιγμή που στον Δήμο Σερρών πολύ συζήτηση γίνεται για την αύξηση του νερού από την Διοίκηση της ΔΕΥΑΣ, υπάρχουν και ΔΕΥΑ που καταρρίπτουν τα επιχειρήματά τους που υποτίθεται ότι «τους αναγκάζουν» να προχωρήσουν σε μια τέτοια ενέργεια.
Επιχειρήματα όπως: Η μη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και το βάρος της λειτουργίας, της μισθοδοσίας των εργαζομένων, της συντήρησης – εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων εγκαταστάσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, του ενεργειακού κόστους για την λειτουργία των αντλιοστασίων κ.α., τα ακούμε κατά κόρον από όλες τις Δημοτικές Παρατάξεις.
Δεν αναφερόμαστε καν στα ανείσπρακτα ποσά των μεγαλο-οφειλετών, που στην πραγματικότητα δεν κάνουν καμία προσπάθεια να εισπράξουν.
Γιατί πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτοί που χρωστάνε υπέρογκα ποσά δεν είναι τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών και των συνταξιούχων.
ΔΕΥΑ Πάτρας
Παρακάτω επισυνάπτουμε το Δελτίο Τύπου της ΔΕΥΑ Πάτρας για να μαθαίνουν κάποιοι και να βγάζουν συμπεράσματα οι δημότες του Δήμου μας.
Μειώσεις σε πολύτεκνους, τρίτεκνους, μονογονεϊκές οικογένειες, ΑΜΕΑ, μακροχρόνια άνεργους, δικαιούχους ΚΕΑ στα τιμολόγια της ΔΕΥΑΠ αποφάσισε το ΔΣ της ΔΕΥΑΠ στη συνεδρίασή του σήμερα Τρίτη 20 Δεκέμβρη 2022
Συγκριμένα, μετά από εισήγηση του προέδρου, Ανδρέα Παπανικήτα, με βάση και τη διαχρονική πολιτική της σημερινής Δημοτικής Αρχής, αποφασίστηκε:
α) η διατήρηση των χρεώσεων στα τέλη και τις υπηρεσίες της ΔΕΥΑΠ παρά την πολύ μεγάλη αύξηση του ενεργειακού κόστους στα τιμολόγια της ΔΕΗ, (υπολογίζεται διπλασιασμός του κόστους του ρεύματος για το 2023 σε σχέση με το 2022, από 4,6 εκ σε 8,5 εκ ευρώ).
β) ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις σε πολύτεκνους, τρίτεκνους, μονογονεϊκές οικογένειες, ΑΜΕΑ, μακροχρόνια άνεργους, δικαιούχους ΚΕΑ.
Εισηγητικά, ο πρόεδρος, μεταξύ άλλων τόνισε:
«Οι ΔΕΥΑ, από τη φύση τους αλλά και στα πλαίσια αυτής της πολιτικής που γίνεται ολοένα και πιο αντιλαϊκή, όπου νομοθετούνται και επιβάλλονται κανόνες τιμολόγησης νερού, μετατρέπονται σε πλήρως ανταποδοτικές επιχειρήσεις ενώ σχεδιάζεται και η εκχώρηση τους σε ιδιώτες.
Δηλαδή δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και το βάρος της λειτουργίας, της μισθοδοσίας των εργαζομένων, της συντήρησης – εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων εγκαταστάσεων ύδρευσης και αποχέτευσης τα σηκώνει αποκλειστικά η τσέπη του λαϊκού νοικοκυριού. Επιβάλλεται η ανάκτηση του κόστους ύδρευσης – αποχέτευσης, η ανάκτηση κόστους κεφαλαίου και η είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους.
Η κατεύθυνση των “πράσινων επενδύσεων” σε ολόκληρο τον κόσμο, το Green New Deal, η “Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία”, όχι απλά δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά στην πραγματικότητα τα επιδεινώνουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως – με πρόσχημα και τον δήθεν “περιορισμό της σπατάλης” – η Οδηγία – Πλαίσιο της ΕΕ του 2000 “για το νερό” και οι μετέπειτα Οδηγίες που την εξειδικεύουν, εμπορευματοποιεί περαιτέρω το νερό, αυξάνει το κόστος του για το λαό και προωθεί καπιταλιστικές επενδύσεις στον κλάδο.
Αυτήν την πολιτική ακολουθεί σήμερα η ΝΔ όπως και όλες οι αστικές κυβερνήσεις, αλλά και οι δυνάμεις τους σε δήμους και περιφέρειες παρά τις όποιες φραστικές αντεγκλήσεις ή και διαφορετικούς τρόπους εμπορευματοποίησης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ενιαία τιμολόγηση των υδάτων που αποφάσισε ήδη απ’ το 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η εφαρμογή της οποίας οδήγησε σε υπέρογκες αυξήσεις στις χρεώσεις νερού για τους λαϊκούς καταναλωτές.
Την ίδια ώρα, έργα ζωτικής σημασίας για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων της περιοχής μας που αφορούν την κατασκευή δικτύων αποχέτευσης ομβρίων και αντιπλημμυρικής προστασίας, δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα γιατί δεν παράγουν έσοδα, δηλαδή κέρδος.
Η ΔΕΥΑΠ, από το 2014 που ανέλαβε αυτή η δημοτική αρχή, προσπαθεί μέσα σε αντίξοες συνθήκες και κάνει ότι είναι δυνατόν ώστε να εξασφαλίσει την υδροδότηση της πόλης μας από εναλλακτικές πηγές (πείρος – παραπείρος, Γλαύκος, γεωτρήσεις), την διαχείριση της αποχέτευσης, το σύνολο των αναγκαίων έργων. Ακολουθεί οικονομική πολιτική ώστε από τη μια να εξασφαλίζει τα παραπάνω και από την άλλη να μην χαρατσώνει το λαό, να ανακουφίζει τα λαϊκά στρώματα του δήμου της Πάτρας, μέσα σε ένα ασφυκτικό – αντιλαϊκό νομικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνήσεις διαχρονικά και οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στις περιφέρεις και τους δήμους.
Αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση, στην ανταποδοτικότητα από δημοτικές ή διαδημοτικές επιχειρήσεις που λειτουργούν και αυτές με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Λέμε όχι στην επιβάρυνση του λαού που καλείται να πληρώνει ξανά και ξανά. Συνεχίζουμε να εξαντλούμε ό,τι περιθώρια υπάρχουν, προκειμένου να παρέχουμε περισσότερες ελαφρύνσεις με μείωση της τιμής του νερού. Ενισχύουμε την πολιτική του διακανονισμού και διευκολύνουμε με όλα τα μέσα τις λαϊκές οικογένειες γιατί αυτές οι οφειλές αφορούν κυρίως τους άνεργους, φτωχούς συνδημότες μας που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική.
Σε αυτή την κατεύθυνση και με κριτήριο να μην επιβαρυνθούν επιπλέον τα νοικοκυριά και οι αγρότες της περιοχής μας είναι η θέση της δημοτικής αρχής για τη διαχείριση του φράγματος Πείρου – Παραπείρου.
Διεκδικούμε τη διαχείριση του φράγματος Πείρου – Παραπείρου από κρατικό φορέα, όχι από διαδημοτικές κλπ επιχειρήσεις που και αυτές λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Το νερό να φτάνει στην Πάτρα και στους υπόλοιπους δήμους της Αχαΐας χωρίς άλλη οικονομική επιβάρυνση, χωρίς επιπλέον χαράτσωμα, πράγμα που μέχρι στιγμής το έχουμε αποτρέψει. Το φράγμα Πείρου – Παραπείρου πρέπει να λειτουργεί από δημόσιο φορέα, και όχι από εργολάβους, με μόνιμούς εργαζόμενους και να έχει στην ευθύνη του την ποιοτική διασφάλιση νερού από το σχέδιο υδατικής περιοχής».
Συνεχίζουμε και διεκδικούμε:
-Την διαχείριση του Φράγματος Πείρου-Παραπείρου από Εθνικό Οργανισμό Υδάτων ώστε το νερό να παρέχεται δωρεάν στη ΔΕΥΑΠ και κατ’ επέκταση στο Πατραϊκό λαό.
-Την άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και την χρηματοδότηση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.
-Την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής των Οδηγιών της Ε.Ε. για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
–Τη συνταγματική κατοχύρωση ότι το νερό αποτελεί δημόσιο αγαθό και δεν ιδιωτικοποιείται.
-Τη χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για την κατασκευή έργων ύδρευσης-αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας.
-Τη τιμολόγηση από τη ΔΕΗ με βιομηχανικό τιμολόγιο. Να δοθεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση η οποία θα καλύπτει την οικονομική επιβάρυνση των ΔΕΥΑ από τη αύξηση του ενεργειακού τους κόστους, από τον Σεπτέμβριο του 2021 έως σήμερα.
-Την κατάργηση του ΦΠΑ στη τιμή του νερού.
Για τη διαμόρφωση της προτεινόμενης τιμολογιακής πολιτικής εξετάσθηκαν τα αιτήματα διάφορων φορέων καθώς και οι συνέπειες της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, συνέπειες τις οποίες βιώνει ο ελληνικός λαός και με μεγαλύτερη ένταση η λαϊκή οικογένεια».
