Προχθές μάλιστα πραγματοποιήθηκε και το δημοτικό συμβούλιο Σιντικής με μοναδικό θέμα την δρομολόγηση όλων των απαραίτητων ενεργειών και δράσεων για την ακύρωση της απόφασης της παραχώρησης του κτηρίου από το στρατό και το ταμείο τους
Λες και το κληρονόμησαν από τον μπαμπά τους….
Στην συνεδρίαση που ήταν ανοιχτή για το κοινό παραβρέθηκαν πολλοί εκπρόσωποι φορέων , κομμάτων και συλλόγων και ούτε ένας δεν είπε έναν καλό λόγο για τον Άγιο Σιδηροκάστρου
Τυχαίο;
Δεν νομίζω;
Και το γιατί το εξηγεί πολύ καλά από την πλευρά του ο Παναγιώτης Σαββίδης
Τη δεκαετία του 2000 λοιπόν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος χρηματοδότησε την ολοκλήρωση του νέου συγκροτήματος -ως “Μοναστικό Κέντρο Διακονίας”- της Ιεράς Μονής Κηρύκου και Ιουλίττης στο Σιδηρόκαστρο.
Ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό κτίριο που τότε είχε γίνει γνωστό πως θα λειτουργήσει ως «Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο» προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Το συγκρότημα ολοκληρώθηκε, έγιναν λαμπρά εγκαίνια, αποκαλύφθηκαν αναθηματικές πλάκες προς τιμήν του δωρητή, αλλά το κτίριο ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε για τους σκοπούς που κατασκευάστηκε και έλαβε τη δωρεά (βέβαια μετά ακολούθησε η φυγή της αδελφότητας και η διάλυση της μονής).
Άλλη μια κλασσική περίπτωση κτιρίου της μητρόπολης που ενώ ολοκληρώθηκε δεν αξιοποιήθηκε και ρημάζει….
Στο χώρο αυτό θα μπορούσε ο μητροπολίτης Μακάριος να μεταφέρει το εκκλησιαστικό μουσείο ή τα γραφεία της μητρόπολης αφού δεν τον ικανοποιεί το ταπεινό πετρόκτιστο στο ιστορικό Βαρόσι…
Μια απάντηση στο “ότι παίρνει το αξιοποιεί” …
Πείτε μου λοιπόν ο Παναγιώτης έχει δίκιο ή έχει άδικο;
