Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης
Κι αν η καθημερινότητα μετρά κουκιά, ξεκουκίζει εναγωνίως κι αναλογίζεται εάν ο αριθμός επαρκεί γία τον σχηματισμό μιάς νέας κοινοβουλευτικής ομάδας, ένας επίμονος λογισμός από το προς πρωί πρωί , αφού με καλοξύπνησε αχάραγα ,
γυροφέρνει στο νού, τούτη τη φράση αναδείχνοντας, τούτο τον χαρακτηρισμό ενός προικισμένου μουσικού των ημερών, ενός πολυτάλαντου κιθαρίστα , του John Herington, που μοιάζει νά ‘ναι , στο πρώτο άκουσμα, αιρετικός χαρακτηρισμός, μα όχι , ελάτε μαζί να ανηφορίσουμε, όχι δεν είναι αιρετικός ,
απεφήνατο, δηλαδή , ο John Herington ότι ο Ελληνικός πολιτισμός , το θαύμα της κλασσικής Ελλάδας είναι ένας song culture, ένας πολιτισμός τραγουδιού, ένας πολιτισμός της μουσικής, και έναν ελληνικό καφέ σιάζοντας, με τούτη την διαπίστωση καταπιάστηκα, τον γέρο Όμηρο ξεφυλλίζω κι ακούω αοιδούς ,
τον Δήμοδοκο στο νησί των Φαιάκων και τον Φήμιο στην Ιθάκη, ακούω αοιδούς να ανιστορούν με ραψωδίες των ηρώων και των θεών τα κατορθώματα, με την συνοδεία της κιθάρας και της φόρμιγγας,
τους λυρικούς ποιητές απολαμβάνω που την όρχηση οργανώνουν, χορούς και ωδές, άλλα μελωδήματα για τον λινό, τις κοπιαστικές ώρας του τρύγου, άλλα πάλιν του υμεναίου, για την χαρά και το ξεφάντωμα του γάμου,
κι ύστερα του κώμου , εύθυμα, χαρούμενα τραγούδια για την ξενοιασιά και τα πειράγματα της αντροπαρέας, μα είναι και οι ωδές του ιάλεμου, ωδές πένθιμες , να μαλακώνει η ψυχή στο ξεπροβόδισμα των αγαπημένων στον Άιδη.
Πολιτισμός του τραγουδιού ο Ελληνικός , πώς δεν το σκεφτήκαμε, song culture , δίκιο έχει ο John Harrington, χάριτες σου οφείλουμε ,
οι Έλληνες είναι που πρώτο ανακάλυψαν τις μαθηματικές σχέσεις που διέπουν την μουσική, τούτος ο ωραίος λαός είναι που χειροποίησε τύμπανα και κρόταλα, κύμβαλα και σείστρα, λύρες και κιθάρες, βάρβιτους και φόρμιγγες,
αυλούς και σύριγγες, διαύλους, διαύλους και υδραύλεις, ο Τέρπανδρος κανοναρχεί , ο μείζων της χορείας των μουσικών, τον «Νόμο» συνθέτοντας προς τιμή του κιθαρωδού Απόλλωνα, και το τραγούδι των Ελλήνων που συνόδευε τα Παναθήναια στα Ελευσίνια τώρα συνόδευει τον μέγιστο στρατηλάτη,
τον Μεγαλέξανδρο στην Ασία, κι είναι η Αντιόχεια των Σελευκιδών , που κι Αθήνα της ανατολής την είπαν, κι είναι η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου πάλιν νέα κέντρα που θα τραγουδήσουν το τραγούδι του πολιτισμού, θα συνεχίσουν να πλέκουν με Χάρι τον πολιτισμό της Μουσικής ,
α ! χάριτες σου οφείλουμε John Harrington, μπορεί εμείς να χάσαμε τον μίτο της συνέχειας στον λαβύρινθο των καιρών και των χρόνων, προφανώς κόπηκε μιά στιγμή το σκοινί,
είναι και εποχές κατασκότεινες στις στοές του λαβύρινθου και να ξεμείναμε από τις Ωδές τις επινίκιες του Πινδάρου, αφού σιώπησαν κι οι Παιάνες , οι χοροί ανδρών και γυναικών που τους έψαλλαν,
μπορεί να στερηθήκαμε την γλυκύτητα της Ελεγείας που με την συνοδεία του αυλού λυρικά, τρυφερά, κάποτε μελαγχολικά, μας ψυχαγωγούσε, μπορεί ατόνησε το Απολλώνειο υπόρχημα και τα Παρθένια άσματα, σίγησε κι ο Διθύραμβος της διονυσιακής λατρείας ,
μα εκεί στην Αλεξάνδρεια, μάρτυρες αψευδείς οι πάπυροι , πόσα ακόμη άραγες να κρατά μυστικά και ντοκουμέντα η αιγυπτιακή έρημος που σκέπασε με την άμμο προστατευτικά έργα τέχνης και πολιτισμού, πόσους παπύρους, που τεκμηριώνουν την μετάβαση, μαρτυρούν την χρήση της αρχαίας σημειογραφίας των Ελλήνων που να ,
τώρα , καταγράφει τους ύμνους των χριστιανών, ούτως ή άλλως τα κείμενα της Ενανθρώπησης του Λόγου και το φαιδρόν της Αναστάσεως κήρυγμα στην Ελληνίδα γλώσσα αποτυπώθηκαν, κι ο Κλήμης στην Αλεξάνδρεια κι ο Συνέσιος από την Κυρήνη της Λιβυής συνθέτουν ύμνους στον εν Τριάδει Θεό κι ύστερα παραδίδουν την σκυτάλη σε μεγάλους ποιητές και μουσουργούς,
στον Ρωμανό τον Μελωδό και τον Ανδρέα Κρήτης τον Ιεροσολυμίτη, τον μέγιστο Ιωάννη από την Δαμασκό της ελληνίδος Συρίας , και τον Κοσμά επίσκοπο Μαιουμά , τι διαδρομές στους αιώνες , πολιτισμός του τραγουδιού, ρίζες βαθειές , επί βράχου ριζιμιού, και τα του Διγενή στις ίδιες φόρμες , ένας Λαός και τραγουδά ,
κι ο Ερωτόκριτος στους ίδιους ρυθμούς, κι η σημειογραφία εξελίσσεται, κι η μουσική μιάς αυτοκρατορίας την περιουσία την μουσική αποτυπώνει και το πλούτος της ψυχής που αινεί εν χορδαίς και οργάνω διασώζει ,
κι ο δεκαπεντασύλλαβος που τραγουδούν οι αρματωλοί στα όρη, με στίχους διάφανης ποιότητας στους αυτούς ήχους, και οι μαντινάδες των Κρητών κι τα τραγούδια που αχολογούν στα μπρίκια και τις σκούνες του Αιγαίου ,
της Μαυροθάλασσας και της Μεσόγειος κι αυτά στα ίδια ακούσματα, αρχαίοι ήχοι, της ψυχής έκφραση, αρχαία ακούσματα , μιας ανεκτίμητης παρακαταθήκης τζιβαερικά !
Γιαυτό έχει αξία, πολυτίμητη,
είπαν τινές πως η σημασία της είναι κεφαλαιώδης και Εκκλησιαστική και Ψαλτική και Εθνική,
τούτη η πρωτοβουλία της Μονής του Βατοπεδίου,
και του φιλοκάλλου Καθηγουμένου της Γέροντος Εφραίμ,
κι εγώ ο ανίδεος που παρακολουθώ τα τεκταινόμενα θαρρώ πως η σημασία της είναι τω όντι κρίσιμη, καθώς ξεπερνά τα όρια μιάς εθνικής καύχησης, μου φαίνεται πως τούτη η εκδοτική πρωτοβουλία για την έκδοση , το πρώτον,
ενός corpus με τα Πρωτόγραφα των τριών Διδασκάλων, ήγουν , Χρυσάνθου του εκ Μαδύτου , Γρηγορίου Πρωτοψάλτου και Χουρμουζίου του Χαρτοφύλακος, οι οποίοι Πατριαρχική και Συνοδική βουλήσει , τον καιρό της Οθωμανικής κυριαρχίας , στους χίλιους οκτακοσίους και δέκατέσσαρες χρόνους εν Κωνσταντινουπόλει,
αρχίσαν να παραδίδουν νέαν μέθοδον επιστημονικής μουσικής με κανόνας και γραμματικήν , απλοποιώντας την σημειογραφία της μουσικής, και μεταγράψαντες σ’ αυτήν όλα τα σωζόμενα εν τοις κώδιξι ασματογραφήματα των μελωδών μιάς υπερχιλιετούς μουσικής διαδρομής ,
μου φαίνεται , αδερφοί , πως τούτη η έκδοση επιχειρεί να ξαναπιάσει τον μίτο της Αριάδνης , τον χαμένο ή κομμένο μίτο της μουσικής μας διαδρομής , όσο είναι δυνατόν αυτό σήμερα ,
γιγαντιαία τω όντι η μουσική εργασία των τριών Μουσουργών εν Κωνσταντινουπόλει, κρίσιμα ιστορική και πολιτισμική η πρωτοβουλία του εν Αγίοις λογιωτάτου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου του Στ’ του εν Αδριανουπόλει μαρτυρήσαντος στα 1821 ,
κι άλλο τόσον καίρια η απόφαση της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου και του Καθηγουμένου της Γέροντος Εφραίμ να προβεί στην τεράστια αυτή εκδοτική προσφορά με την έκδοση εκατόν είκοσι τόμων στους φιλομούσους και τους μουσικούς, στους ερευνητές και τους ψάλλοντες , τόμους με το Μέγα Θεωρητικόν ,
με Στιχηράρια και Μαθηματάρια, με Οικηματάρια και Παπαδικές, με Αναστασιματάρια και Δοξαστάρια , απάντων των ασματογραφημάτων των παλαιών και των νέων ποιητών εις ευπρέπειαν,
εγώ δε λέγω ο ταπεινός , περί προσφοράς και προνομίου αινέσεως πρόκειται στην Εκκλησία, στην Μουσική , στην Επιστήμη και στην Ρωμιοσύνη.
Την παρελθούσα εβδομάδα στην αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών σε ειδική σεμνή εκδήλωση παραδόθηκαν στο φιλόμουσο κοινό οι δυό πρώτοι τόμοι του εξαίρετου εγχειρήματος , το Ακοθουθάριον Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου ,
Χουρμουζίου του Χαρτοφύλακος . Θεωρώ ότι ο δίκαιος έπαινος και η τιμή πρέπει τόσο στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου και στον οιακοστροφούντα αυτήν Γέροντα Εφραίμ , όσο και στον σοφό δάσκαλο ,
ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Γρηγοριος Στάθη, επίτιμο Διευθυντή του Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικολογίας , στον άοκνο Δρ Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου Γεώργιο Κωνσταντίνου που συντονίζει και στην εξαίρετη ομάδα επιστημόνων φιλολόγων ,
μουσικών και χειριστών του προγράμματος γραφής των μουσικών κειμένων που ψιλοκεντούν με ακρίβεια και ποιότητα τα της έκδοσης που στην τελική της μορφή επιμελείται ο Μανώλης Βελιντζανίδης .
Και το τραγούδι , ο αίνος, ο παιάνας,
ψαλμικώς
σε ήχο πλάγιο του δευτέρου,
συνεχίζεται !
Song culture , και γαρ …
Ἱερά Μητρόπολη Σερρῶν καί Νιγρίτης :Τό πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Τακτικό Μέλος της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας ορίστηκε ο Θεόφιλος Λεονταρίδης
Έρχονται ελεγκτές της OLAF από τις Βρυξέλλες – Ελέγχουν πληρωμές και ΟΠΕΚΕΠΕ
