Ο Θέμης Αδαμαντίδης βρέθηκε στην εκπομπή “Ανοιχτά” και στην Αννίτα Πάνια και μίλησε για την προσωπική του ζωή, τους πέντε γιους του, τη στιγμή που του επιτέθηκαν και την απεξάρτηση από τον τζόγο.
Ο Θέμης Αδαμαντίδης θέλει να υπάρχει πάντα ένας άνθρωπος δίπλα του
Για την προσωπική του ζωή, ο τραγουδιστής υπογράμμισε ότι «υπάρχει ο απόλυτος έρωτάς, αλλά κρατάει πολύ δύσκολα για αρκετό καιρό.
Θέλει και από τους δύο μεγαλοψυχία, ισορροπία για να υπάρξει η πορεία. Ο μεγάλος έρωτας έρχεται από την καλή σχέση και την συντροφικότητα. Θέλω να υπάρχει πάντα κάποιο άνθρωπος δίπλα μου, δεν μου αρέσει η μοναξιά».
Για τους γιους του, ο Θέμης Αδαμαντίδης επεσήμανε «έχω αποκτήσει πέντε αγόρια και πέντε αγόρια ήμασταν και στη δική μου οικογένεια. Δεν ξέρω αν θα έκανα και άλλο παιδί, ποτέ δεν ξέρεις, ότι θέλει ο δημιουργός μας».
Η εξάρτηση του Θέμη Αδαμαντίδη με τον τζόγο
Σχετικά με τον τζόγο, σημείωσε “δεν το καυχιέμαι αλλά δεν το κρύβω. Δεν ενοχλώ κάποιον. Απεναντίας με ενοχλεί να σου υποδεικνύουν που να πας. Διαφορετικά δεν κάνεις αυτό που θες αλλά αυτό που σε κατευθύνουν.
Έχω κουραστεί με τον τζόγο. Πηγαίνω σε κάποια στη γειτονία και κάποιες φορές πηγαίνω και σε λέσχες. Με βρήκαν σε μία παράνομη λέσχη και ασχολήθηκαν με εμένα αντί να ασχοληθούν με το γεγονός ότι λειτουργεί αυτός ο χώρος.
Με ενόχλησε που πήρε διάσταση το θέμα αυτό, γιατί θα μπορούσα να το σκάσω αλλά έμεινα για να πληρώσω το τίμημα”.
Και συμπληρώνει ο Θέμης Αδαμαντίδης «δεν με ενδιαφέρει αν οι πράξεις μου έχουν κόστος για την εικόνα μου, γιατί πάνω από όλα, ακόμα και από τη δουλειά μου, βάζω το πως αισθάνομαι εγώ και πως δεν πιέζομαι αυτό που θέλουν οι άλλοι.
Για τζόγο δεν πηγαίνω για να κερδίσω, πηγαίνω για απομόνωση, δεν νικιέται αλλά σου δίνει αυτή την ψευδαίσθηση για μετά αποχωρείς. Δεν το έχω ανάγκη και 1,5 χρόνο το είχα κόψει μαχαίρι, μετά από ένα συμβάν άνοιξα ξανά την πόρτα».
Όσον αφορά την επίθεση που δέχτηκε στον δρόμο, τόνισε «εγώ είδα δύο νεαρούς να έρχονται και νόμιζα θα μου πούνε έλα ρε Θεμάρα ή οτιδήποτε.
Διαχωρίζονται, ο ένας δεν βγάζει το κράνος και κάτι κατάλαβα. Έγινε αφοπλιστικά. Ήταν μια ενέργεια που δεν υπήρχε καμία ένδειξη ή προειδοποίηση».
Και καταλήγει ο Θέμης Αδαμαντίδης «με την ίδια ταχύτητα που έπεσα, με την ίδια σηκώθηκα. Μόλις σηκώθηκα κι οι δύο ξεκίνησαν να τρέχουν. Σου λένε δεν ξέρουμε πως μπορεί να εξελιχθεί. Ξέρω το λόγο αλλά τι να κάτσω να εξηγώ τώρα. Ο καθένας πιστεύει ότι έχει δίκιο».
Εβελίνα Παπούλια: Η μόνη περίοδος που είχα κατάθλιψη ήταν στους «Δυο Ξένους»
