Υπερανθεκτικό βακτήριο κρύβεται στις επιφάνειες του σπιτιού
Αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν πως ο MRSA ξεφεύγει από το νοσοκομειακό περιβάλλον και φτάνει σε οικιακούς χώρους και όταν πια εγκατασταθεί εκεί, πως εξαπλώνεται μεταξύ των μελών μιας οικογένειας
Μπορεί να έχουμε συνηθίσει να σκεπτόμαστε ότι τα υπερανθεκτικά βακτήρια βρίθουν στα νοσοκομειακά περιβάλλοντα ωστόσο μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The Lancet Infectious Diseases δείχνει ότι μπορούν εύκολα να εξαπλωθούν και σε εξω-νοσοκομειακά περιβάλλοντα, όπως το σπίτι μας.
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος που είναι ανθεκτικός στην μεθυκιλλίνη (MRSA) προσβάλλει κάθε χρόνο χιλιάδες άτομα θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους.
Η κατάχρηση των αντιβιοτικών έχει καταστήσει τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο συχνότερο και δυσκολότερο στην αντιμετώπιση, αφού το εν λόγω βακτήριο έχει γίνει πιο μολυσματικό και έχει αναπτύξει ανοχή σε βασικά αντιβιοτικά.
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις μελέτησαν πως ο MRSA ξεφεύγει από το νοσοκομειακό περιβάλλον και φτάνει σε οικιακούς χώρους και όταν πια εγκατασταθεί εκεί, πως εξαπλώνεται μεταξύ των μελών μιας οικογένειας, περιλαμβανομένων και των κατοικιδίων.
«Το οικιακό περιβάλλον παίζει καθοριστικό ρόλο στη μετάδοση του MRSA στην κοινότητα. Αυτό δείχνει ότι μια επιθετική στρατηγική εξάλειψης του MRSA από τους χώρους του σπιτιού μπορεί να μειώσει σημαντικά τον αριθμό των λοιμώξεων.
Διότι δεν είναι απλά ένα μέλος της οικογένειας που προσβάλλεται, αλλά μπορεί να κολλήσουν και τα υπόλοιπα μέλη. Και τον τελευταίο χρόνο έχουμε δει πολλούς ασθενείς με υποτροπιάζουσα λοίμωξη», εξηγεί η συγγραφέας της μελέτης Stephanie A. Fritz, επίκουρη καθηγήτρια Παιδιατρικής στο αμερικανικό πανεπιστήμιο.
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, γενικά είναι άκακος και υπάρχει στο δέρμα περίπου του ενός τρίτου του πληθυσμού της Γης.
Το βακτήριο μπορεί να εξαπλωθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο με δερματική επαφή ή δια της επαφής με μολυσμένες επιφάνειες.
Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει πνευμονία, σοβαρή οργανική βλάβη και θάνατο αν καταφέρει να μπει στην αιματική κυκλοφορία, τα οστά ή άλλα όργανα του σώματος.
Η αμερικανική μελέτη επικεντρώθηκε σε 150 κατά τα άλλα υγιή παιδιά, κατά μέσο όρο τριών ετών, που είχαν νοσηλευθεί για σταφυλόκοκκο και άλλες παιδιατρικές παθήσεις την περίοδο 2012-2015.
Επίσης εξετάστηκαν και τα μέλη των οικογενειών τους, συνολικά 692 άτομα, καθώς και 154 σκύλοι και γάτες, που εντοπίστηκαν στο οικιακό περιβάλλον τους.
Οι ερευνητές επισκέφθηκαν στα σπίτια πέντε φορές σε διάστημα 12 μηνών και πήραν δείγματα από τα ίδια τα άτομα και τα κατοικίδια και τελικά βρήκαν χρυσίζων σταφυλόκοκκος που είναι ανθεκτικός στην μεθυκιλλίνη (MRSA) σχεδόν στους μισούς ανθρώπους και στο ένα τρίτο των κατοικιδίων, τουλάχιστον μια φορά κατά την διάρκεια του έτους.
«Αν και συνήθως σκεφτόμαστε ότι τα κατοικίδια μεταδίδουν επιβλαβή βακτήρια, και ότι και στην περίπτωση του σταφυλόκοκκου παίζουν ρόλο στην εξάπλωσή του ως ξενιστές, τελικά στη μελέτη μας διαπιστώσαμε ότι σκύλοι και γάτες κολλάνε σταφυλόκοκκο από τους ανθρώπους», λέει η Δρ. Fritz.
Επιπλέον όταν οι επιστήμονες έλεγξαν 21 οικιακές επιφάνειες, όπως τις χειρολαβές των ψυγείων, τα κλινοσκεπάσματα, τις πετσέτες του μπάνιου, τους διακόπτες φωτισμού, τις τηλεφωνικές συσκευές, τις τηλεοράσεις, τα πληκτρολόγια και τα «ποντίκια» των ηλεκτρονικών υπολογιστών κ.α., στα 3.819 δείγματα υπήρχε βακτηριακό αποτύπωμα. Αυτό επέτρεπε στους ειδικούς να εντοπίσουν την ακριβή δυναμική μετάδοσης του κάθε ξεχωριστού στελέχους του βακτηρίου.
«Η επικράτηση του MRSA στο οικιακό περιβάλλον εξηγείται εξίσου από την εισαγωγή νέων στελεχών του σταφυλόκοκκου σε ένα σπίτι και τη μετάδοση εδραιωμένων στελεχών μεταξύ των μελών της οικογένειας μέσα σε ένα νοικοκυριό», εξηγεί η Δρ. Fritz
Μετάδοση από άτομο σε άτομο
Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα ήταν και τα ευρήματα που προέκυψαν από τις απαντήσεις των συμμετεχόντων ως προς τους κανόνες υγιεινής και άλλες προσωπικές τους συνήθειες και την επικράτηση του MRSA σε οικιακό περιβάλλον.
Τα άτομα που έπλεναν συχνά τα χέρια τους με σαπούνι ή απολυμαντικό χεριών μετά την χρήση της τουαλέτας, πριν την προετοιμασία των γευμάτων, πριν φάνε και μετά την αλλαγή πάνας, ήταν λιγότερο πιθανόν να έχουν σταφυλόκοκκο στο σπίτι τους.
Τα παιδιά που φοιτούσαν σε βρεφονηπιακούς σταθμούς ήταν πιθανότερο να μεταφέρουν από το σχολείο στο σπίτι τον σταφυλόκοκκο.
Ενώ μεταξύ των παραγόντων που συντελούσαν στη μετάδοση του σταφυλόκοκκου από άτομο σε άτομο ήταν όταν σημαντικό ποσοστό των επιφανειών ήταν μολυσμένες από MRSA, όταν το σπίτι δεν ήταν πολύ καθαρό και επικρατούσε συνωστισμός ή όταν τα άτομα μοιράζονταν το ίδιο υπνοδωμάτιο, τις ίδιες πετσέτες ή αντικείμενα όπως ξυραφάκια και οδοντόβουρτσες.
Αντιθέτως, οι συνήθειες που μείωναν τον κίνδυνο μετάδοσης του σταφυλόκοκκου ήταν το ντουζ αντί για το μπάνιο, το πλύσιμο των δοντιών τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα και η χρήση αντιβακτηριακού σαπουνιού σε υγρή μορφή.
Διαβάστε επίσης:
