Το φεμινιστικό κίνημα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει κάνει τεράστια βήματα.
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι έχουμε ακόμη πολλή δουλειά μπροστά μας, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι οι γυναίκες (όπως και κάθε άτομο) έχουν δικαιώματα ίσα με αυτά ενός λευκού straight άνδρα, ανεξάρτητα από τη φυλή, τη θρησκεία, τον αυτοπροσδιορισμό ή τις σεξουαλικές της προτιμήσεις.
Πολλοί άνθρωποι διαφωνούν με την αρχή του φεμινισμού, υποστηρίζοντας ότι οι γυναίκες είναι ήδη ίσες με τους άνδρες και πως οι απαιτήσεις μας ανήκουν στο παρελθόν –στο «σήμερα» δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα. Η παρακάτω λίστα είναι μια μικρή απόδειξη του πόσο απέχει η άποψη τους από την πραγματικότητα.
1.Οι γυναίκες βγάζουν λιγότερα χρήματα από τους άντρες συναδέλφους τους.
Έχει περάσει περισσότερος από μισό αιώνα αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες ψήφισαν τον νόμο περί ίσων αμοιβών και 45 χρόνια μετά από παρόμοια νομοθεσία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και όμως οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο κερδίζουν το 77% του ποσού που καταβάλλεται στους άνδρες, ποσοστό που έχει βελτιωθεί μόνο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας του ΟΗΕ.
2.Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας είναι τόσο συχνή που συμβάλλει στο μισθολογικό χάσμα.
Η σεξουαλική παρενόχληση και επίθεση στους χώρους εργασίας είναι τόσο συχνή που οδηγεί τις γυναίκες όχι μόνο να παραιτηθούν από τη δουλειά τους, αλλά τις αποθαρρύνει κιόλας από το να καταγγείλουν το περιστατικό, καθώς φοβούνται ότι η αναφορά τέτοιων πράξεων μπορεί να οδηγήσει σε αντίποινα. Έτσι, τα θύματα νιώθουν ότι προκειμένου να δώσουν προτεραιότητα στην ασφάλειά τους, πρέπει να αντιμετωπίσουν την εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια της παραίτησης.
3.Οι εταιρικές διαδικασίες πρόσληψης θέτουν τις γυναίκες σε μειονεκτική θέση.
Η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας, καθώς και το μισθολογικό χάσμα, δεν θα ήταν τόσο διαδεδομένα αν υπήρχαν περισσότερες γυναίκες σε διοικητικούς ρόλους, σωστά;
Και όμως, σύμφωνα με το Journal of Management του Oregon State University, οι εταιρείες συχνά προσλαμβάνουν υποψηφίους με λιγότερο προσόντα (απλώς επειδή είναι άνδρες).
Επιπλέον, σύμφωνα με το Harvard Business Review όταν οι εταιρείες αποφασίζουν να καλύψουν εσωτερικά μια θέση, συνήθως είναι οι άντρες αυτοί που προτείνουν ή προάγουν τους φίλους τους. Και επειδή οι ανδροκρατούμενοι χώροι έχουν τόσο λίγες γυναίκες, οι άνδρες οραματίζονται αποκλειστικά (συχνά υποσυνείδητα) άλλους άνδρες για τις θέσεις που άνοιξαν. Έτσι, όταν έρχεται η ώρα να συμπληρώσουν τις short lists των υποψηφίων που θα εξετάσουν, αυτές οι λίστες δεν έχουν παρά ελάχιστα γυναικεία ονόματα.
4.Όταν οι γυναίκες εισέρχονται σε ανδροκρατούμενες βιομηχανίες, η αμοιβή μειώνεται.
Ακόμα και όταν οι γυναίκες προσλαμβάνονται σε χώρους εργασίας όπου οι θέσεις καταλαμβάνονται κυρίως από άνδρες, συχνά αναζητώντας υψηλότερους μισθούς και benefits, στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο – ο μέσος όρος αμοιβής για τον κλάδο τείνει να μειώνεται σημαντικά με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που το επιβεβαιώνουν και οι New York Times.
5.Οι γυναίκες εξακολουθούν να επωμίζονται περισσότερο το βάρος του νοικοκυριού.
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι πιο μορφωμένες και εργάζονται και περισσότερο από ποτέ, εξακολουθούν να είναι επιφορτισμένες με τις περισσότερες οικιακές υποχρεώσεις. Το Forbes ανέφερε ότι το 54% των γυναικών παίρνει άδεια μητρότητας, ενώ μόλις το 42% των ανδρών κάνει διάλειμμα από τη δουλειά τους. Οι γυναίκες είναι επίσης πιο πιθανό να εργάζονται από το σπίτι, να φροντίζουν άρρωστα παιδιά ή ακόμη και να εγκαταλείψουν εντελώς τη δουλειά τους για να φροντίσουν κάποιο μέλος της οικογένειάς τους.
6.Οι γυναίκες πληρώνουν περισσότερα για κοινά είδη σπιτιού από τους άνδρες.
Προσέξτε το την επόμενη φορά που θα πάτε στο super market. Τα σαμπουάν, τα αποσμητικά -ακόμη και τα ξυραφάκια που απευθύνονται στις γυναίκες είναι πιο ακριβά από αυτά που στοχεύουν στους άντρες. Πρόκειται για τον περιβόητο «ροζ φόρο» που εξαπλώνεται σε όλα τα είδη –για να μην μιλήσουμε για τις τιμές στα είδη προσωπικής υγιεινής.
7.Μόνο 10 χώρες προσφέρουν στις γυναίκες πλήρη νομική προστασία.
Το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Ισλανδία, η Ισπανία, ο Κανάδας, η Λετονία, το Λουξεμβούργο, η Πορτογαλία, η Σουηδία και η Ελλάδα είναι οι μόλις δώδεκα χώρες παγκοσμίως που συγκεντρώνουν το 100% της βαθμολογίας στον δείκτη για την νομική ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.
8.Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να τραυματιστούν σε τροχαία ατυχήματα.
Και ο λόγος είναι εξοργιστικός. Ένα άρθρο των New York Times του 2011 διαπίστωσε ότι οι γυναίκες είχαν 47% περισσότερες πιθανότητες να τραυματιστούν σε τροχαία δυστυχήματα, επειδή τα χαρακτηριστικά ασφαλείας ήταν —μαντέψτε!— σχεδιασμένα για άνδρες. Το 2021, μια νέα μελέτη από το Insurance Institute for Highway Safety (IIHS) διαπίστωσε ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι πολύ πιο πιθανό να τραυματιστούν, παρά το γεγονός ότι οι άνδρες οδηγούν περισσότερο και επιδεικνύουν πιο απερίσκεπτη συμπεριφορά πίσω από το τιμόνι.
Οι γυναίκες έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να τραυματιστούν καθώς και διπλάσιο κίνδυνο να τραυματιστούν σοβαρά και η αιτία εδώ είναι συμπεριφορική: Οι άνδρες έχουν την τάση να οδηγούν μεγαλύτερα αυτοκίνητα και συνήθως είναι το δικό τους αυτοκίνητο αυτό που χτυπάει το άλλο όχημα.
9.Οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να είναι θύματα human trafficking.
Σε ένα άρθρο του 2019, το NPR ανέφερε την ανησυχητική πρόσφατη αύξηση της εμπορίας ανθρώπων. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από μια ετήσια έκθεση που διενεργείται από το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC), η μελέτη διαπίστωσε ότι ο αριθμός των κοριτσιών που εξαναγκάζονται σε εμπορία έχει αυξηθεί εκθετικά, -και ο πιο συχνός λόγος είναι η σεξουαλική εκμετάλλευση, που παραμένει η πιο κοινή μορφή εμπορίας ανθρώπων. Η καταναγκαστική εργασία δεν είναι πολύ πίσω.
10.Οι γυναίκες συνολικά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο βιασμού και ενδοοικογενειακής βίας.
Η Εθνική Γραμμή Ενέργειας για την Οικογενειακή Βία στην Αμερική αναφέρει ότι οι γυναίκες ηλικίας 18 έως 24 και 25 έως 34 ετών βίωσαν γενικά τα υψηλότερα ποσοστά βίας από στενούς συντρόφους (IPV). Το ογδόντα ένα τοις εκατό αυτών των γυναικών (που μπορεί να έχουν βιώσει βιασμό, καταδίωξη ή σωματική βία από οικείο σύντροφο) ανέφεραν σημαντικές βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, όπως συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες και τραυματισμό.
11.O πόνος και τα ιατρικά ζητήματα δεν λαμβάνουν εφάμιλλη προσοχή στα δυο φύλα
Γνωρίζατε ότι η λέξη «υστερία» έχει τις ρίζες της στον ελληνικό όρο «μήτρα»; Υπάρχει λοιπόν μια εξωφρενική κοινωνική τάση να υποτιμάται ο πόνος των γυναικών. Η Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ αναφέρει ότι, κατά μέσο όρο, οι γυναίκες με κοιλιακό άλγος μπορούν να περιμένουν τουλάχιστον 65’ στα επείγοντα για να λάβουν θεραπεία, ενώ οι άνδρες περιμένουν 49’.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι γυναίκες μπορεί να μην υποβάλλονται καν σε θεραπεία γεγονός που μπορεί να έχει θανατηφόρες συνέπειες: Οι γυναίκες έχουν 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να λάβουν λάθος διάγνωση και να εξέλθουν από το νοσοκομείο ενώ παθαίνουν καρδιακή προσβολή, σύμφωνα με το The New England Journal of Medicine. Οι άνδρες γιατροί είναι γνωστό ότι αποδίδουν τον έντονο σωματικό πόνο σε πράγματα όπως το άγχος, τα προβλήματα σχέσεων ή τη φοβερή φράση: «Είσαι συναισθηματική».
Αυτό το φαινόμενο είναι ακόμη χειρότερο για τις μαύρες γυναίκες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της Joyce Echaquan, μιας ιθαγενούς Καναδής με προϋπάρχουσα καρδιακή πάθηση, η οποία, όταν επισκέφθηκε το νοσοκομείο, χλευάστηκε με ρατσιστικές ύβρεις, της χορηγήθηκαν ισχυρά ηρεμιστικά και στη συνέχεια αφέθηκε χωρίς επίβλεψη. Πέθανε στο νοσοκομείο από πνευμονικό οίδημα που μπορούσε να προληφθεί.
12.Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ιατρικές παρενέργειες σε δυσανάλογο βαθμό, επειδή τα φάρμακα έχουν σχεδιαστεί για ανδρικά σώματα.
Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, οι γυναίκες συχνά αποκλείονται από τις κλινικές δοκιμές για φάρμακα, εξαιτίας της αβάσιμης (και διαψευσθείσα από το 2014) πεποίθησης ότι οι ορμονικοί κύκλοι των γυναικών αλλοιώνουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων.
Όχι μόνο οι γυναίκες αποκλείονται από τις κλινικές δοκιμές σε μεταγενέστερα στάδια της ιατρικής έρευνας, αλλά τα εργαστήρια φτάνουν στο σημείο να χρησιμοποιούν αρσενικά ποντίκια αντί για θηλυκά ποντίκια κατά τα αρχικά στάδια ανάπτυξης. Ακόμη και οι βασικές μας γνώσεις για την ασθένεια και τα συμπτώματα της νόσου βασίζονται στην φυσιολογία του άνδρα.
Ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες συχνά υποβάλλονται σε λανθασμένη διάγνωση και λαμβάνουν υπερβολική φαρμακευτική αγωγή, καταλήγοντας να έχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις φαρμάκων στο αίμα τους από τους άνδρες με τις ίδιες συνταγές. Το UC Berkeley διαπίστωσε ότι στο 90% των περιπτώσεων, οι γυναίκες παρουσίασαν ανεπιθύμητες ενέργειες δύο φορές πιο συχνά από τους άνδρες!
13.Παρά το γεγονός ότι είναι εξίσου επιτυχημένες με τους άνδρες αθλητές, οι γυναίκες στον αθλητισμό εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την ανισότητα των φύλων.
Ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) μελέτησε την αθλητική κάλυψη και διαπίστωσε ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο συζητήθηκαν οι αθλήτριες και τα παιχνίδια τους στα αθλητικά μέσα.
Η κάλυψη των γυναικών στον αθλητισμό, λέει ο οργανισμός, συχνά κυριαρχείται από αναφορές στην εμφάνιση, την ηλικία ή την οικογενειακή ζωή – αντιθέτως, οι άνδρες απεικονίζονται ως ισχυροί, ανεξάρτητοι, κυρίαρχοι και εκτιμώνται ως αθλητές.
Με πληροφορίες από το αμερικανικό Marie Claire
