Πιτσιρικάδες ακόμη περιμέναμε τα κάλαντα πως και πως.
Πέραν της υποστήριξης, με αφορμή τους, του εορταστικού περιβάλλοντος το οποίο έτσι και αλλιώς κυριαρχούσε από άκρου εις άκρον, γλυτώναμε και το σχολείο για 15 μέρες. Αυτό πάλι που το πας; Ευκαιρία μεγάλη αποτελούσαν οι γιορτές για ξεφάντωμα με πολλούς τρόπους.
Μας χαροποιούσε ιδιαίτερα το ακατάσχετο του κομποδέματος που δημιουργείτο τις άγιες μέρες, κάτι σαν το ακατάσχετο των συντάξεων.
Άγραφος νόμος αλλά σεβαστός από τους γονείς, κυρίως. Δεν επιτρεπόταν ο έλεγχος του ποσού και που θα το ξοδεύαμε. Μας δινόταν το ελεύθερο να τα ξοδέψουμε εκεί που εμείς επιθυμούσαμε.
Εκείνο βέβαια που περισσότερο μας μάγευε ήταν ο κινηματογράφος με τους αυστηρούς περιορισμούς λόγω ηλικίας.
Επιτρέπονταν ταινίες με τον Ταρζάν, που ευτυχώς η Τζέιν φορούσε ένα μικρό κομμάτι από παλιό ύφασμα ή και δέρμα αφήνοντας ακάλυπτο ότι επέτρεπε η τότε λογοκρισία, και φυσικά μερικές Ελληνικές κωμωδίες. Καθώς όμως τελείωναν τα αποθέματά μας από τα κάλαντα των Χριστουγέννων έσκαγε μύτη η Πρωτοχρονιά.
Οι εισπράξεις συνέχιζαν παρά το τυραννικό άγουρο ξύπνημα αλλά ο σκοπός αγίαζε τα μέσα καθώς την 1η του χρόνου, όσο ακόμη κουβαλούσα την παιδική αθωότητα με καλούσαν σε σπίτια της γειτονιάς για να τους κάνω ποδαρικό. Είχα πάρει εργολαβία από χρόνια αρκετά σπίτια με το αζημίωτο.
Μου έδιναν αλάτι και έριχνα τρεις φορές στην αναμμένη σόμπα για εξορκισμό ήπιας μορφής. Και σαν μικρός εξορκιστής απομακρυνόμουνα και στα κρυφά μετρούσα τα φραγκοδίφραγκα. Από πολλά σπίτια κατά το μέσον της χρονιάς εξασφάλιζα το κάτι ακόμη επειδή τους πήγαινε καλά.
Κοντολογίς ήμουν γουρλής. Την ίδια μέρα κατά το μεσημέρι η Μάνα αφού με έντυνε με ότι εκείνη θεωρούσε πιο γιορτινό, μου έδινε και την Βασιλόπιτα τυλιγμένη στην φασαριόζικη διάφανη ζελατίνα να την πάω στην Νονά και τον Νονό.
Πίστευα τότε, αργότερα διαπίστωσα ότι ήταν αλήθεια, ότι ήταν οι καλλίτεροι άνθρωποι στην ευρύτερη οικογένεια. Ο λόγος ήταν επειδή αγαπούσαν ιδιαίτερα τον Πατέρα και την Μάνα μου.
Ποτέ δεν έφυγα από τους υπέροχους εκείνους ανθρώπους χωρίς ένα σεβαστό ποσόν που τελικά προοριζόταν για κάτι χρήσιμο και όχι για γούστα. Έτσι επέβαλαν οι κανόνες της οικογένειας…. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Τάσος Χανλίογλου
Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης
Ιγνάτιος Καϊτεζίδης: Δυσάρεστη έκπληξη της πολιτείας τα «καπέλα» που μας φόρεσαν
