Η αγάπη πρυτανεύει τους εχθρούς εξολοθρεύει!
Στην ανηφοριά λιθάρια
Είν’ ματόγραφτα μου χνάρια
Πέτρες στις μικρές μεγάλες
είν’ αιμάτινες μου στάλες!
———-
Άγνωστο και ξένο να ‘ ναι
εις τα χείλη το φοβάμαι
Την αλήθεια αγαπάμε
αξιοπρέπεια τιμάμε!
———-
Όλοι εσείς που περπατάτε
και στο άγνωστο που πάτε
τη ζωή να τη χαρείτε
αρετή ν’ ακολουθείτε!
———-
Πλούτη σας μην κυνηγάτε
αναγκαία προτιμάτε
ηρεμία και γαλήνη
να γλιτώστε απ’ τη δίνη!
———-
Η ζωή ομοιάζει σκάκι
πρόγραμμα και το μεράκι
Σκέψη θέλει το παιχνίδι
μην σου ρίξει το σκαμπίλι!
———-
Η αγάπη πρυτανεύει
τους εχθρούς εξολοθρεύει!
Στον εγκέφαλο σου μένει
ποια ζωή σε περιμένει!
———-
Η ζωή ως πραγματεία
είν’ αγώνας και φιλία
βάρκα σε μια τρικυμία
ποίημα και με αξία!
———-
Είσαι συ καλός βαρκάρης
θάλασσα ζωής δαμάζεις
τη ζωή εξουσιάζεις
και ποτέ σου δεν δειλιάζεις!
———-
Είναι η ζωή σχολείο
μοιάζει με παντοπωλείο.
Συ διαλέγεις και ψωνίζεις
μόνος σου αποφασίζεις
το ποιόν το διυλίζεις!
———-
Η ζωή σου είναι κύκλος
με αρχή αλλά και τέλος.
Μη σου ρίξουνε το βέλος
στο μη άτρωτό σου σκέλος!
———-
Μην σου στήσουν την παγίδα
στείλουν σύννεφο ακρίδα
και σου κρύψουν ηλιαχτίδα
που φωτίζει την ελπίδα!
———-
Για ζωή χωρίς τσουκνίδα
λάβε μέτρα πυραμίδα
μην σου έρθει κεραμίδα
εις την παρεγκεφαλίδα!
———-
Ακολούθησε φιλία
που και είναι πανοπλία
άπαρτα πυροβολεία
όταν είναι και γνησία!
———-
Την φιλία δοκιμάζεις
στην φωτιά την εξετάζεις.
Αφεντιά σου κινδυνέψει
φίλος πρέπει να προστρέξει
φίλος σου μαζί παλέψει!
———-
Πρόγονοι Ελλήνων είπαν:
«Και τοις φίλοις εν κινδύνοις
εν κινδύνοις συ γιγνώσκεις»
φίλο σου αναγιγνώσκεις!
———-
Εαυτόν για να φυλάξεις
την φιλία ανιχνεύσεις.
Ο σοφός λαός μας λέγει:
«Κοντινός την πέτρα ρίχνει»!
———-
Τα ως άνω αν τηρήσεις
συ πολλά θε να κερδίσεις.
Το χρυσάφι δοκιμάζουν
στη φωτιά αυτό το βάζουν
———-
Εις τα θέλω σου να μένεις
όλα να τα επιμένεις.
Αν ο νους δεν έχει ράνες*
δεν χτυπάνε οι καμπάνες!
———-
Αν το ποίημα διαβάσεις
συ και δεν αποτυπώσεις
όλ’ αυτά αν δεν τα κάνεις
μέλλον σου αναστατώνεις!
———-
Έμπροσθεν σου θα τα βρίσκεις
γίνουν άγχος σου επίσης
ο εφιάλτης κι’ αν ξυπνήσεις
απ’ αυτά και αποθνήσκεις!
*ράνες = πληγές
Το λογοτεχνικό, ποιητικό έργο
Η ποίηση είναι πνευματική, αισθητική τέχνη και αποτελεί καλλιτεχνική έκφραση.
Η τελεσίδικη κρίση για τον ποιητή και το έργο του ανήκει κυρίως στο απώτερο μέλλον.
Το παρόν ενθουσιάζει τον αναγνώστη, ενώ το μέλλον – η κρίση από ειδήμονες – κατατάσσει τον ποιητικό λόγο ανάλογα με την μεγαλοπρέπεια των στίχων, τα βαθύτερα υψηλά νοήματα, που εκπέμπουν, την πανανθρώπινη θεματική, το ύφος, το ρίγος, το εύρος, την αυθεντικότητα της ποίησης με τις πρωτότυπες ιδέες και τις μορφές αυτής.
Στους τέσσερις και μόνον στίχους περικλείουμε ολόκληρη ιστορία, μια τραγωδία! Γιαυτό στην ποίηση τον ποιητή και στιχουργό αγκαλιάζει η μαγεία και τον αναγνώστη η ψυχοπνευματική, συναισθηματική ανθοφορία!
Οι ποιητικές αξίες αποτελούν προτεραιότητα σε μια εποχή, που τα πάντα υποβιβάζονται ,που Αξίες, Αρχές, Ιδανικά λοιδωρούνται, σε ένα πολιτισμό, που ρομποτοποιείται.
Καραγιάννης Σ. Γεώργιος
Συνταξιούχος Δάσκαλος
Στιχουργός και πεζογράφος
Σέρρες
Διαβάστε επίσης για την ΓΙΟΡΤΗ ΤΕΧΝΗΣ ΦΙΛΩΝ ΕΡΤ ΣΕΡΡΩΝ:
