Πόση εμπιστοσύνη έχουμε στους θεσμούς της χώρας μας αναρωτιέται ο Σερραίος δικηγόρος Κωνσταντίνος Παρίσσης με ανάρτηση του για το θέμα των νέων ταυτοτήτων.
Επανέρχομαι στο θέμα των ταυτοτήτων γιατί το είχα προσεγγίσει αποσπασματικά, μέσα από διάσπαρτα σχόλια, ενώ είναι σοβαρό και οφείλω να πω την άποψή μου ολοκληρωμένα.
Συνοπτικά, λοιπόν:
ΖΗΤΗΜΑ Α: ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ
Το πρώτο ερώτημα που ετέθη από όλους ήταν ποια δεδομένα και “γιατί” θα αποθηκευτούν στη μικρή κάρτα μνήμης των νέων ταυτοτήτων.
Το “γιατί” αναφέρεται στη σκοπιμότητα, δηλαδή, για καθένα από αυτά τα δεδομένα, (α) το σκοπό αποθήκευσης, (β) το σκοπό, τα μέσα και τη μέθοδο ανάγνωσης, και (γ) το σκοπό της ηλεκτρονικής επεξεργασίας των δεδομένων, τα πρόσωπα που θα έχουν πρόσβαση και τη μέθοδο επεξεργασίας.
Στο Δελτίο Τύπου με τις 23 ερωταπαντήσεις που εξέδωσε την προηγούμενη εβδομάδα, το Υπουργείο ΠροΠο γράφει ότι τα ψηφιακά δεδομένα της κάρτας δε θα είναι άλλα από αυτά που θα αναγράφει το δελτίο, κάτι που προσωπικά το κρίνω εύλογο.
Επίσης, το Υπουργείο αναφέρει ότι η ανάγνωση δε θα γίνεται από κάθε συσκευή που ενσωματώνει τεχνολογία NFC, αλλά μόνο από ειδικά scanners (συσκευές ανάγνωσης) της ΕΛΑΣ.
Κατ’ επέκταση, και ο έλεγχος και η περαιτέρω επεξεργασία θα γίνεται μόνο από αστυνομικούς, και μόνο στο πλαίσιο ελέγχων που γίνονται και σήμερα, μετά από επίδειξη της παλαιού τύπου ταυτότητας.
Αν μείνουμε σε αυτά, τότε και η περαιτέρω επεξεργασία θα είναι η απολύτως απαραίτητη.
Μέχρι εδώ όλα καλά (ας πούμε).
Εκφράζεται, ωστόσο, η βάσιμη ανησυχία (δεδομένου ότι προβλέπεται στην ΚΥΑ) ότι, από τη στιγμή που η μνήμη θα υπάρχει στο δελτίο, στο μέλλον θα μπορούν να προστεθούν και άλλα δεδομένα που “δε θα έπρεπε”.
Αυτό θεωρητικά είναι σωστό, αλλά πρακτικά δύσκολο έως ανέφικτο, καθώς θα απαιτεί ο κάτοχος του δελτίου να μεταβεί σε κάποια υποδομή όπου θα φορτωθούν τα πρόσθετα δεδομένα στην κάρτα.
Για τον λόγο αυτόν, κάτι τέτοιο θα μπορεί να γίνεται μόνο σε επόμενες εκδόσεις δελτίων ταυτότητας, για το οποίο σχολιάζω παρακάτω (Γ).
ΖΗΤΗΜΑ Β: ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ
Είναι το ζήτημα στο οποίο είχα εστιάσει περισσότερο, και στο οποίο δεν έχουν δοθεί απαντήσεις – διότι δεν υπάρχουν.
Ποιο είναι το πρόβλημα: σήμερα, ο έλεγχος πρόσβασης όταν απαιτείται επιβεβαίωση των στοιχείων ταυτότητας γίνεται αναγκαστικά με την απασχόληση προσωπικού, η δε ψηφιακή καταχώρηση κι επεξεργασία του δεδομένου “εισήλθε/δεν εισήλθε” είναι δυσχερής.
Πρακτικά, για το μέσο πολίτη απαντάται μόνο στα αεροδρόμια.
Με τις νέες ταυτότητες, ωστόσο, ανοίγεται η δυνατότητα τόσο η χορήγηση/άρνηση πρόσβασης, όσο και η ψηφιακή επεξεργασία να γίνονται αυτοματοποιημένα.
Πρακτικά μιλώντας, και πάλι, αυτό σημαίνει ότι, πλέον, με μια εξουσιοδοτική διάταξη νόμου, λίγων μόνο λέξεων σε οποιοδήποτε νομοθέτημα, που δε θα την προσέξει κανείς, και αμέσως μετά με μια απλή Υπουργική Απόφαση (“ΥΑ”) κάθε φορά, θα είναι δυνατό να εισάγονται αυτοματοποιημένοι έλεγχοι και περιορισμοί στην κίνηση των ανθρώπων, κατά το δοκούν της εκάστοτε Κυβέρνησης.
Κι αν υπάρχουν εύλογες αντιδράσεις, θα πρέπει κάθε θιγόμενος να προσφεύγει στο ΣτΕ κατά της ΥΑ, εντός 60 ημερών μάλιστα, αναλαμβάνοντας το κόστος και την ταλαιπωρία της δικαστικής κρίσης, για να συνεχίσει να απολαμβάνει την ελευθερία του.
Και πάμε στο μείζον:
ΖΗΤΗΜΑ Γ: ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΕΛΕΓΧΟΥ
Προφανώς και δεν τίθεται ζήτημα γεωεντοπισμού, 555, 666, 777 κι άλλες τέτοιες ανοησίες.
Όμως, οι άνθρωποι αυτοί που βγαίνουν στο δρόμο έχουν ένα δίκιο, το οποίο αδυνατούν να το εκφράσουν σωστά, μιας και θέλουν να μείνουν στην “αναλογική” εποχή.
Κατά τη γνώμη μου, το δικαίωμά τους αυτό, όπως και κάθε άλλου πολίτη που το επιθυμεί, πρέπει να γίνει σεβαστό.
Για να το πω από την άλλη πλευρά, το Σύνταγμα ΑΠΑΙΤΕΙ από την Πολιτεία να σέβεται την ελευθερία του ατόμου να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του.
Πρόβλεψη, αντιθέτως, περί του δικαιώματος της Πολιτείας να επιβάλλει την ψηφιακή επεξεργασία των δεδομένων των πολιτών, πολύ δε περισσότερο, να επιβάλλει περιορισμούς στην κίνησή τους με εργαλεία της ψηφιακής εποχής, δεν υπάρχει.
Κάθε, δε περιορισμός πρέπει να σέβεται τις Συνταγματικές Ελευθερίες των πολιτών και να υπακούει στην Αρχή της Αναλογικότητας.
Και πάμε στη γενικότερη εικόνα: μιλώντας πρακτικά, και πάλι, με τις νέες ταυτότητες ανοίγεται μια νέα πύλη, από την οποία το τι θα περάσει είναι άγνωστο: από σήμερα και στο εξής, η Κυβέρνηση (κάθε Κυβέρνηση) θα μπορεί να επιβάλλει ευχερέστατα περιορισμούς στην κίνηση των πολιτών και να προχωρά σε επεξεργασία των δεδομένων τους όταν ασκούν θεμελιώδεις ελευθερίες τους, με τρόπο που δεν είχε συμβεί ποτέ μέχρι τώρα.
Ακόμη, δε, και η επεξεργασία του “γυμνού” δεδομένου και μόνον “εισήλθε / δεν εισήλθε”, “συμμορφώθηκε / δε συμμορφώθηκε” από μόνη της, ανοίγει μια τεράστια δεξαμενή δυνατοτήτων φακελώματος, αφού για κάθε ένα μας χωριστά θα μπορεί να τροφοδοτεί με δεδομένα το “προφίλ πολίτη” και ένα οιονεί “ποινικό” μητρώο, που θα χωρίζει τους πολίτες σε συνεπείς ή ασυνεπείς, αντιδραστικούς ή όχι κλπ (όπως γίνεται ήδη με τα δεδομένα της οικονομικής μας συμπεριφοράς).
Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά, παρά την ύπαρξη της τεχνικής δυνατότητας και ευχέρειας, δεν πρόκειται να γίνει από Κυβερνήσεις που σέβονται τα δικαιώματα των πολιτών, και δεν πρόκειται να κριθεί συνταγματικά ορθό από το ΣτΕ.
Οπότε, το ζήτημα καταλήγει στην εξής απλή ερώτηση:
Πόση εμπιστοσύνη έχουμε στους θεσμούς της χώρας μας;
Αυτά αναφέρει ο δικηγόρος Κώστας Παρίσσης για τις νέες ταυτότητες.
Όσο για τα συμπεράσματα είναι …δικά σας!
ΔΕΥΑΣ: 1.920.000 ευρώ για τα Υδραγωγεία Καλών Δένδρων και Χριστός!
Βράβευσε ο Παναγιώτης Σπυρόπουλος τις Σερραίες πρωταθλήτριες της καλλιτεχνικής κολύμβησης!
Καλλιτεχνική κολύμβηση: Στην κορυφή η Σερραία αθλήτρια του Πανσερραϊκού!
Παναγιώτης Σπυρόπουλος: Μπορώ να κοιτάξω στα μάτια τον Σερραϊκό λαό!
