“Η Κρήτη μας έχει αγκαλιάσει”. Πέντε κορίτσια πρόσφυγες και οι γονείς τους ξεκινούν μια νέα ζωή στο Ηράκλειο.
«Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω στην παιδική χαρά, να κάνω κούνια και τραμπάλα. Εκεί γνώρισα πολλά παιδιά της γειτονιάς και έχουμε γίνει φίλοι». H 8χρονη Alisar, μιλά με ενθουσιασμό για τη νέα πόλη όπου ζει με τους γονείς της και τις τέσσερις αδερφές της. Η οικογένεια έφτασε στο Ηράκλειο της Κρήτης πριν από μερικούς μήνες.
Με καταγωγή από την Παλαιστίνη, οι γονείς της οικογένειας, ο Malek και η Abed Maiyada Bakri έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στη Συρία.
Εκεί, ο Malek έκανε εμπόριο ρούχων, ενώ εργαζόταν και ως οικοδόμος.
Όταν το σπίτι της οικογένειας καταστράφηκε κατά τη διάρκεια βομβαρδισμών και ο Malek έχασε την δουλειά του, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την χώρα τους.
«Είχαμε μια κανονική ζωή, δεν ήμασταν ούτε φτωχοί, ούτε πλούσιοι.
Όμως ο πόλεμος διέλυσε την χώρα μας και τις ζωές μας. Αποφασίσαμε να φύγουμε για να γλιτώσουμε από τις βόμβες και για να δώσουμε στα παιδιά μας ένα καλύτερο μέλλον» λέει ο Malek.
Μετά από ένα μακρύ ταξίδι με πολλές δυσκολίες και περιπέτειες η οικογένεια έφτασε στην Ελλάδα αναζητώντας προστασία.
Τους τελευταίους μήνες ζουν σε ένα διαμέρισμα στο Ηράκλειο που νοικιάζεται μέσω του προγράμματος ESTIA από την Αναπτυξιακή Ηρακλείου, εταίρο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Νιώθουν πια πως μπορούν να ξεκινήσουν ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή τους ενώ περιμένουν να εξεταστεί το αίτημα ασύλου τους.
Τα πέντε κορίτσια απέκτησαν το δικό τους παιδικό δωμάτιο και έχουν ήδη ξεκινήσει το σχολείο.
Η μητέρα τους, η Abed, μπορεί πλέον να μαγειρεύει σε μια κανονική κουζίνα.
Εκεί της αρέσει να φτιάχνει συριακά φαγητά και γλύκα, όχι μόνο για τα παιδιά και τον άντρα της, αλλά και για τους γείτονες που από την πρώτη στιγμή τους καλωσόρισαν στο Ηράκλειο.
«Έχουμε σπίτι, γειτονιά και ανθρώπους που μας σέβονται και μας βοηθούν όσο μπορούν. Τους ευχαριστώ από καρδιάς.
Τα κορίτσια μου πηγαίνουν στο σχολείο. Μόνο αυτό με νοιάζει. Να δω τα παιδιά μου να προοδεύουν και να έχουν μια καλή ζωή» λέει η 40χρονη μητέρα.
Η ογδονταπεντάχρονη κυρία Κίτσα Βασσιλειάδου, βοηθά τον Malek Bakri να πάει τις κόρες του στο σχολείο στο Ηράκλειο, Κρήτης,
Τα απογεύματα, ο Malek συνηθίζει να συνοδεύει τις πέντε κόρες του στο πάρκο. Μαζί τους πηγαίνει και η κυρία Ευδοκία Βασιλειάδου, η κυρία Κίτσα.
Η 85χρόνη γειτόνισσα της οικογένειας, που ζει έναν όροφο πάνω από το σπίτι τους, έχει μεγάλη αδυναμία στα μικρά κορίτσια που πλέον την φωνάζουν «γιαγιά».
«Είναι καλοί άνθρωποι και μου κρατούν συντροφιά. Πονάω για όσα έχουν περάσει και προσπαθώ να τους βοηθήσω.
Νιώθω πως είναι χρέος μας να συμπαραστεκόμαστε σε όποιον έχει ανάγκη.
Ποιος ξέρει πως τα φέρνει η ζωή κι αυτοί οι άνθρωποι δεν περίμεναν να ξεριζωθούν.
Αύριο, μπορεί να βρεθούμε στη θέση τους και να χρειαστεί να αφήσουμε τον τόπο μας» υποστηρίζει η κυρία Κίτσα.
Ο Malek Bakri περιγράφει το Ηράκλειο ως «δεύτερη σπίτι του» και προσπαθεί να βρει σταθερή δουλειά.
«Αξιοπρέπεια και μόρφωση, για εμάς και τα παιδιά μας. Αυτά ζητάω. Να βρω μια δουλειά, να μπορέσω να μεγαλώσω τις κόρες μου. Εδώ οι άνθρωποι μας έχουν αγκαλιάσει, γι’ αυτό και θέλουμε να μείνουμε στο νησί. Νιώθω πως σε αυτό τον τόπο μπορούμε να ξαναφτιάξουμε τις ζωές μας».
Περισσότεροι από 900 αιτούντες άσυλο ζουν στην Κρήτη, σε διαμερίσματα που νοικιάζονται ως μέρος του Προγράμματος Έκτακτης Ανάγκης για την Ένταξη και τη Στέγαση – ESTIA. Το πρόγραμμα υλοποιείται στην Κρήτη από την Αναπτυξιακή Ηρακλείου, εταίρο της Υ.Α., με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
