Αναλυτικά παρουσιάζεται η ομιλία του βουλευτή Σερρών Κώστα Μπούμπα για τα επιχειρηματικά πάρκα.
Κύριοι του Υπουργείου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα, όπως είναι κατατεθειμένο το νομοσχέδιο, συζητάμε για τη μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια. Όταν, όμως, σε μια οικογένεια έχεις το μεγάλο παιδί που πρέπει να σπουδάσει και του δίνεις κάποια εφόδια, κάποια εχέγγυα και κίνητρα, προσέχεις και το μικρό παιδί -αν έχει η οικογένεια- το οποίο πρέπει να πάρει γερές βάσεις.
Διαβάζοντας κάποιες έρευνες, προκύπτει ότι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις συνδράμουν σε θέσεις εργασίας πάνω από το 18% περίπου. Άρα εκείνο που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε σήμερα είναι ότι πρέπει να στηρίξουμε τις μικρές επιχειρήσεις κάτω των δέκα ατόμων με ένα συνολικό κύκλο εργασιών περίπου στα 2 εκατομμύρια ευρώ. Μέσω ενός προγράμματος, όπως το «ActSmallBusiness»,πρέπει να τους δώσουμε τα εφόδια για να μπορέσουν να αναπτυχθούν στο μέλλον και να κρατηθεί η τοπική οικονομία.
Εμείς, κύριοι, η Ελληνική Λύση και ο επικεφαλής μας, ο Πρόεδρος Κυριάκος Βελόπουλος έχουμε δώσει μεγάλη βαρύτητα στο επιχειρείν, στις πολύ μικρές επιχειρήσεις, διότι πραγματικά αυτές είναι η ραχοκοκαλιά, όχι μόνο της Ελλάδας. Αν δείτε τα στατιστικά της Ευρώπης, 1 τρισεκατομμύριο ευρώ συνδράμουν οι πολύ μικρές επιχειρήσεις σε θέσεις εργασίας, για να υπάρχουν στέρεα θεμέλια στη Γηραιά.
Σήμερα, όμως, όπως και προχθές, επισκέφθηκα τη βιομηχανική περιοχή των Σερρών, της δικής μου εκλογικής περιφέρειας και είναι εγκαταλελειμμένη, είναι ερημοποιημένη. Γιατί; Διότι, κύριοι, πάτε σε επιχειρηματικά πάρκα αλλά δεν έχουμε επιλύσει το θέμα με τα βιοτεχνικά πάρκα και τις βιομηχανικές περιοχές, οι οποίες δεν είναι καν ανταγωνιστικές.
Κατ’ αρχάς, μιλάμε για GreenDeal και δεν υπάρχει ολοκληρωμένη ανακύκλωση στο κύτταρο διαλογής, στην πηγή, σε ό,τι αφορά τα μολυσμένα νερά, σε ό,τι αφορά τα αδρανή υλικά. Δηλαδή πώς προστατεύουμε το περιβάλλον, όταν οι ΒΙΠΕ δεν είναι συνδεδεμένες καν με βιολογικό καθαρισμό;
Στην περιοχή των Σερρών, λοιπόν, δεν υπάρχει ούτε καλό συγκοινωνιακό δίκτυο, όπως θα έπρεπε, ούτε σωστός φωτισμός, ούτε βιολογικός. Ακούστε, όμως, τώρα το τραγελαφικό. Μιλάω με φίλο επιχειρηματία, ο οποίος θέλει να μειώσει τα λειτουργικά του έξοδα, βάζοντας φωτοβολταϊκά στην επιχείρησή του -καλλυντικά έχει ο άνθρωπος εκεί στις Σέρρες, ο φίλος μου ο Γιάννης Κιρπιτσάς- ο οποίος μου λέει το εξής: «Δεν μπορώ, γιατί η ΔΕΔΔΗΕ δεν μπορεί να φτιάξει υποσταθμό». Και αυτό γιατί κάνετε τα μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα και γεμίζει η ΔΕΔΔΗΕ καιδεν φτιάχνει υποσταθμούς στους επιχειρηματίες, προκειμένου να μειώσουν τα λειτουργικά τους έξοδα.
Υπάρχει αυτή η κινέζικη παροιμία που λέει: «Άμα σου το πω, θα το ξεχάσεις. Άμα σου το δείξω ίσως και το θυμηθείς, αλλά άμα το βιώσεις δεν το ξεχνάς ποτέ». Πρέπει, λοιπόν, να περάσουμε από αυτό που λέγεται «μικρομεσαία επιχείρηση» -η οποία φορολογείται άρδην- για να καταλάβουμε όλοι ότι πρέπει την πολύ μικρή επιχείρηση να την βοηθήσουμε να μεγαλώσει για να είναι ανταγωνιστική, θα πρέπει να επενδύσουμε στους ανθρώπινους πόρους.
Όλα, κύριοι, ξέρετε, σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, γίνονται με ανθρώπους. Όλα γίνονται με το έμψυχο δυναμικό. Αν, λοιπόν, ο εργαζόμενος δεν είναι ικανοποιημένος από τις συνθήκες εργασίας, δεν μπορεί να είναι παραγωγικός. Και όταν ένα κύτταρο μιας κοινωνίας αισθάνεται παραγκωνισμένο, παραμελημένο, τότε δεν μπορεί να παράξει. Και όταν δεν μπορείς να παράξεις, δεν έχεις αυτόν τον παραγωγικό ιστό -που λέμε και εμείς ως Ελληνική Λύση- για να πας σε παραγωγή πλούτου.
Η πρόταση από το κόμμα μας, την Ελληνική Λύση, είναι όπως κάνετε τα επιχειρηματικά πάρκα, να αδράξετε την ευκαιρία του προγράμματος «ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΗ» με χρονικό ορίζοντα μέχρι το 2027 και από το «HORIZONEUROPE» και να δημιουργήσετε αγροτικά πάρκα. Διότι αν δείτε παλιές εκθέσεις πολύ μικρών επιχειρήσεων, ελληνικές επιχειρήσεις που σχετίζονται με την αγροδιατροφή διαπρέπουν, παρά τις δυσκολίες που πρέπει να υπερκεράσουν και είναι πολλές και σύνθετες. Δημιουργήστε, λοιπόν, αγροτικά πάρκα.
Και επιτέλους, δεν μπορούμε να μιλάμε για το επιχειρείν για το αύριο, όταν δεν έχουμε λύσει το χωροταξικό. Και όταν λέμε ότι δεν έχουμε λύσει το χωροταξικό, αυτό που θα σας πουν σήμερα οι φίλοι επιχειρηματίες -και από την περιοχή που ερημώνει η ύπαιθρος- είναι ότι δεν στεγάζονται μαζί επιχειρήσεις με ομοειδή αντικείμενα, ώστε να είναι ανταγωνιστικές. Δεν μπορεί σήμερα μια επιχείρηση καλλυντικών να γειτνιάζει με μια επιχείρηση που επεξεργάζεται δέρματα. Δεν συνάδει. Δεν μπορεί σήμερα στις ΒΙΠΕ να μην έχεις INFO, δηλαδή, να μην έχεις κάποιον ο οποίος θα πληροφορήσει τον επισκέπτη.
Δεν μπορεί σήμερα να δημιουργείς πανεπιστημιακές σχολές, μια και είναι και ο κ. Συρίγος εδώ στην τριτοβάθμια και να μην μπορεί να γίνει πρακτική εξάσκηση για επαγγελματικό προσανατολισμό σε οργανωμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Όμως εγώ θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, μέσα στις ΒΙΠΕ να υπάρχουν και συνεδριακοί χώροι, εκ του σύνεγγυς να παρακολουθούν εκεί οι σπουδαστές το πώς δραστηριοποιούνται κάποιες επιχειρήσεις.
Πρέπει να πάμε στο επόμενο βήμα, αλλά χωλαίνει το πρώτο βήμα.
Όπως και τα βιοτεχνικά πάρκα δεν τα οργανώσαμε σωστά, δεν μπορεί σήμερα να μιλάμε για μία επιχειρηματική ανάπτυξη, αν δεν δώσουμε ουσιαστική πρωτοβουλία στα εμποροβιομηχανικά επιμελητήρια, τα οποία ως συγκοινωνούντα δοχεία με το Υπουργείο θα καταγράφουν όλες τις ιδιαιτερότητες μιας περιοχής.
Είναι μέγα λάθος όλες τις γεωγραφικές ενότητες να τις βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι. Μου θυμίζει τους κτηνοτροφικούς συλλόγους -που πριν από λίγες μέρες, μήνες η Ελληνική Λύση είχε καταθέσει επίκαιρη ερώτηση- όπου εκεί τους χρηματοδοτούν όλους ενιαία, ενώ η βλάστηση είναι διαφορετική. Έτσι, λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε ότι άλλες οι ανάγκες της Κεντρικής Μακεδονίας και άλλες οι ανάγκες –παρακαλώ- της Στερεάς Ελλάδας ή της Κρήτης, να διαμορφώσουμε κάποιες ιδιαιτερότητες, να καταγραφούν από τα επιμελητήρια και τα επιμελητήρια δεν θα είναι απλά γνωμοδοτικό και συμβουλευτικό όργανο. Θα έχουν έναν ενεργό ρόλο να διαδραματίσουν προς το αντίστοιχο Υπουργείο.
Σήμερα ποιο είναι το έγκλημα που γίνεται στην Ελλάδα; Είναι ότι δεν υπάρχει ΕΤΒΑ, αυτή η Εθνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως, η οποία βοηθούσε τον επιχειρηματία. Και ξέρετε, αν κάποιος τώρα αγρότης ή κτηνοτρόφος θέλει να οργανώσει μια αγροτοκτηνοτροφική δραστηριότητα, πρέπει να επιλύσει και ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που το αφήνουμε στο χρονοντούλαπο και ταλαιπωρεί πάρα πολύ κόσμο. Και ποιο είναι αυτό; Όταν διαλύθηκε η Αγροτική και το καλό κομμάτι πέρασε στην Πειραιώς, πολλοί αποπλήρωσαν τα χωράφια τους με δάνειο, αλλά αυτό δεν φαίνεται και πρέπει να ξεκινήσουν τώρα μια διαδικασία νομικής φύσεως για να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, όπως λέει ο λαός στην καθομιλουμένη, για χωράφια τα οποία έχουν αποπληρώσει αλλά δεν έχει αρθεί ο τίτλος κυριότητας. Πρέπει να τα δούμε, λοιπόν, διεξοδικά κυρίως στην πολύ μικρή επιχείρηση αυτή τη στιγμή κάτω των δέκα ατόμων και να έχει διαφορετικά φορολογικά κίνητρα.
Σήμερα εμείς στην Ελληνική Λύση λέμε: «Κάντε φορολογικές ζώνες, οργανώστε τον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα, για να δώσουμε εχέγγυα στην πολύ μικρή επιχείρηση -εκεί χωλαίνει η Ελλάδα- για να μπορεί να έχει ένα ανταγωνιστικό πρόσημο». Όπως υπάρχει στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, δεν μπορούμε να πάμε, δυστυχώς, σε βιομηχανία, δεν έχουμε την υποδομή. Άρα με αυτά που έχουμε έτσι πρέπει να πορευτούμε.
Καλά τα επιχειρηματικά πάρκα, αλλά πρώτα λύστε το θέμα με τις ερημοποιημένες, εγκαταλελειμμένες ΒΙΠΕ! Είναι το μεγάλο ζήτημα. Αν τις είχαμε οργανώσει, θα ήταν πολύ απλά κάποια πράγματα κυρίως γραφειοκρατικής φύσεως.
Και εν κατακλείδι, μιας και υπάρχει δημόσια τηλεόραση, δώστε χρόνο, δώστε διαφημιστικό χρόνο προβολής για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, χωρίς αυτό να είναι κοστοβόρο, να μπορούν οι μικρές επιχειρήσεις να ανασάνουν και να διαφημίσουν τα προϊόντα τους. Έτσι πρέπει να πορευτούμε. Ο λαός λέει ότι το απλό είναι το δύσκολο, το σύνθετο είναι εύκολο. Μην πάτε στο σύνθετο! Πάτε στο απλό, το οποίο έχει τη χάρη του, τη σημασία του, είναι δύσκολο…
Σας ευχαριστώ για την κατανόησή σας.
