Κώστας Μπούμπας: Έπρεπε να κάνουμε πιο προσεκτικά βήματα, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και τα άλλα κράτη
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα πρέπει, να το αντιμετωπίσουμε σίγουρα με σοβαρότητα, ψυχραιμία και νηφαλιότητα, αλλά δε μπορώ, να πω και δε μπορώ, να δεχτώ ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο.
Δεν είναι πρωτόγνωρο. Με βάση την ιστορία της ιατρικής – διότι υπάρχουν αρκετοί επιστήμονες και γιατροί στην αίθουσα – εάν κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν, θα έπρεπε, να το περιμένουμε. Έπρεπε, να αναμένουμε και θα έρθει αυτό το δεύτερο κύμα της πανδημίας με βάση την ιστορία της ιατρικής, όταν η θερμοκρασία θα πέσει και η υγρασία θα ανέλθει. Οι γιατροί ξέρετε ότι ο συγκεκριμένος ιός, που είναι ανενημέρωτος ο κόσμος και, πολύ σωστά, έχει χάσει την ψυχραιμία του, από όλα αυτά που ακούει όλο αυτό το χρονικό διάστημα, διότι δεν του έχουμε δώσει, να καταλάβει, γιατί παίρνονται όλα αυτά τα μέτρα, τα οποία δεν παρέχουν όμως 100% ασφάλεια και για ποιο λόγο.
Αν ρωτήσουμε σήμερα έναν γιατρό, ένα λοιμωξιολόγο «τι είναι ιός;» θα μας πει ότι η ιατρική δεν έχει δώσει, ακόμη, ξεκάθαρο ορισμό στο τι είναι ιός. Λένε ότι είναι, ενδεχομένως, διηθητικά όντα. Άλλοι λένε ότι είναι ενδοκυτταρικά παράσιτα σε λανθάνουσα μορφή, το DNA που μετατρέπουν το RNA είτε μονόκλωνοι είτε δίκλωνοι και μπαίνουμε σε λεπτομέρειες.
Κύριε Υπουργέ, θα έπρεπε κάποιοι γιατροί, επιστήμονες και βιολόγοι, εν πάση περιπτώσει, να δώσουν ειδικά μαθήματα στα σχολεία. Δε μπορώ, εγώ, να δεχτώ, όταν λες σε ένα μικρό παιδί «τι είναι ιός;», να ζωγραφίζει απλά ένα φέρετρο. Πρέπει, να μάθουν τα παιδιά μας περισσότερο, για να ξέρουν, πώς αντιμετωπίζεται όλη αυτή η κατάσταση. Το καλοκαίρι ο ιός έχει ένα καψίδιο, το λεγόμενο «έλυτρο» όπως λέει η ιατρική. Αυτό έχει ένα λίπωμα. Άρα, λοιπόν, κρούσματα έχουμε το καλοκαίρι, αλλά δεν έχουμε αυτή τη δύναμη της μεταδοτικότητα του ιού, που έχουμε όταν η θερμοκρασία πέφτει, οπότε ο ιός τότε διαιρείται, μεταφράζεται και πολλαπλασιάζεται πολύ πιο δυνατά.
Το λέω αυτό, διότι αν πάμε λίγο τώρα στην Ιταλία, το τι κάνει αναφορικά με τα σχολεία, θα πρέπει πρώτα καθηγητές, ειδικοί να μάθουν, να ενημερωθούν, να διαβάσουν και να προσπαθήσουν, να εξηγήσουν στα παιδιά, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, τα οποία επαναλαμβάνω ότι δεν είναι πρωτόγνωρα, αν δούμε την ιστορία με τις πανδημίες.
Σε δεύτερη φάση αυτός ο αριθμός 17 πως προκύπτει. Για παράδειγμα στη φυσική λέει «17 μέτρα απαιτούνται., για να γίνεται αντίπαλος» κάποιοι επιδημιολόγοι μιλούν για 15. Η ομάδα του κ. Δριγάκη στη Λευκωσία της Κύπρου μιλάει ότι η μάσκα δεν προστατεύει 100%, Βιβή διότι τα σταγονίδια μεταδίδονται του βήχα πάνω από 70 εκατοστά, όταν είναι επαναλαμβανόμενος ο βήχας στη μάσκα, μεταδίδονται κι αυτά. Άρα, λοιπόν, δεν είναι «η πανάκεια».
Στην αρχή μας έλεγαν οι επιδημιολόγοι – οι οποίοι ευθύνονται, κυρίες και κύριοι – «να μη φοράμε μάσκα», μετά μας είπαν, «να φοράμε μάσκα», τόνισε ο Κώστας Μπούμπας.
Είπαν κάποια στιγμή ότι «μεταδίδεται από τα παιδιά», μετά είπαν ότι «δεν μεταδίδεται». Όλα αυτά δημιουργούν παλινωδίες, δημιουργούν μια συγκεχυμένη κατάσταση στον κόσμο, ο οποίος όπως σε κάθε εποχή μένει με ερωτηματικά, είναι δύσπιστος απέναντι σε όλα αυτά, τα οποία ακούει και βλέπει. Ακούει τους μεν, ακούει τους δε, διαφορετικές οι απόψεις, συγκεχυμένες, δε μπορεί να αποκρυσταλλώσει άποψη και φτάνουμε σε σημείο, ο κόσμος να διερωτάται «είναι υπαρκτός;», «δε μεταδίδεται;», «μεταδίδεται;», «γιατί με τη γρίπη του Η1Ν1 π.χ. έχουμε νεκρούς;».
Δε μπορώ, εγώ, να καταλάβω επιστήμονες, να λένε ότι «βρήκαν το εμβόλιο ή το φάρμακο». Καταρχάς, το ξέρετε – το ξέρετε οι γιατροί – δεν υπάρχει φάρμακο για τον ιό κανένα, απολύτως. Για το εμβόλιο αντιγόνα/αντισώματα θα το συζητήσουμε. Εάν δεν παρέλθει 18μηνο, πως είναι δυνατόν να μιλούν οι ειδικοί; Δε μπερδεύεται, λοιπόν, ο κόσμος έτσι; Δε χάνει την ψυχραιμία του; Δε χάνει την αξιοπιστία του;
Εγώ, το έχω πει: Αν η Κυβέρνηση αυτά τα εκατομμύρια, που έδωσε στα κανάλια, που έλεγε «μένουμε ασφαλείς», τα έδινε σε κάποια ντοκιμαντέρ, για να καταλάβει ο κόσμος το τι συμβαίνει, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Λέγεται ότι «υπάρχουν ομοιότητες με την ισπανική γρίπη του Η1Ν1 του 1918». Μπορεί, να μας πει κάποιος, πως απαλλαγήκαμε από τον ιό της ισπανικής γρίπης με τα 70.000.000 περίπου θανάτους το 1918; Η απάντηση από έναν ειδικό είναι ότι «την άνοιξη του 1919 ένα από τα 8 στοιχεία νοηλτοϊκού οξέος στο καψίδιο ή έλυτρο του ιού έκανε μετάλλαξη και ο ιός αποδυναμώθηκε.
Είναι θέμα τύχης, αλλά δεν μπορούμε να μιλούμε για πρωτόγνωρη κατάσταση, όταν έχουμε την ασιατική γρίπη το 1957 με 3 εκατομμύρια νεκρούς, την γρίπη του Χονγκ Κονγκ το 1968 με 1 εκατομμύριο νεκρούς, τη ρωσική γρίπη το 1977, που εικάζεται ότι έφυγε από το εργαστήριο. Αυτά θα ακούγονται, όσο δεν παίρνουμε μία σοβαρή στάση. Ερωτώ, είναι δυνατόν οι επιστήμονες να μην ξέρανε ότι μόλις θα πλησιάσει το φθινόπωρο θα έχουμε έξαρση του ιού; Αυτή τη στιγμή πάμε στα σχολεία, σχεδόν με 5000 ελλείψεις, όταν οι Ιταλοί έχουν 8 εκατομμύρια μαθητές, γιατί είναι μεγάλο κράτος, αλλά έχουν και 50.000 νέους εκπαιδευτικούς, όπου η κυβέρνηση Κόντε τους δίνει και ένα βοήθημα 80 – 100 ευρώ για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν. Ακόμη και 2 άτομα να είναι, αν υπάρχει ο ιός σε μία αίθουσα, τα πράγματα μπορεί να είναι επικίνδυνα. Πώς καθορίζεται αυτό το 17, ως μαγικό νούμερο; Άρα, λοιπόν, θέλουμε κονδύλι για την εκπαίδευση. Άκουσα από τον κ. Φίλη, πως είπε η κυρία Κεραμέως, ότι αν είχαμε πρωί – απόγευμα θα είχαμε ένα κόστος 10 εκατομμυρίων ευρώ, ημερησίως. Αυτή τη στιγμή έχουμε 35 δισ. στα ταμεία, μπορούμε να πάρουμε και τα άλλα 72 δισ. και να αξιοποιήσουμε εκπαιδευτικό προσωπικό και σχολικές αίθουσες, που αυτή τη στιγμή είναι έρημες. Το ΚΚΕ μίλησε για 2000 αίθουσες, είναι ακριβώς 2358, οι αίθουσες που μπορούν να αξιοποιηθούν. Θέλει όμως και εκπαιδευτικό προσωπικό. Πέραν της ειδικής αγωγής, δεν έχουμε προσλήψεις.
Πρέπει να πάμε σε όσο το δυνατόν λιγότερους μαθητές, διότι με την μάσκα τα παιδιά στην προσχολική ηλικία θα παίζουν τυφλόμυγα, θα την πιάνουν με τα χέρια τους, με τους μαρκαδόρους, το ένα θα δανείζει την μάσκα στο άλλο κ.λπ.. Ποιος θα ελέγξει τα παιδιά; Δεν μπορεί να υπάρχουν αυτές οι παλινωδίες, απέναντι σε μία κατάσταση, την οποία έχει ξαναδεί η ανθρωπότητα. Ξέρετε, δίνουμε μια βαρύτητα στην καταναλωτική μανία και μιλάω σε παγκόσμιο επίπεδο. Μόνο η Κούβα με τις πλατφόρμες ενημέρωσης και τις επιστημονικές μελέτες, είχε κάνει κάποια βήματα. Υπάρχουν φράσεις του παρελθόντος, που έχουν περάσει στην ανθρωπότητα της πανδημίας. Δεν μπορώ να ακούω, ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο. Δεν είχαμε πρόβλημα με τα σχολεία, περίπου πριν από έναν αιώνα στην Ελλάδα και με την Ασιατική και με την γρίπη του Χονγκ Κονγκ, αλλά πολλώ δε μάλλον με την ισπανική γρίπη του ’18; Δεν υπήρχαν προβλήματα με τον τύφο το 430 ή το 540 στο Βυζάντιο; Η περιβόητη φράση που βγήκε από την πανδημία του 1352, στο μαύρο θάνατο του μεσαίωνα, όταν κάποιοι γλύτωσαν από τη μετάλλαξη του βάκιλου, ήταν «πήρε τα βουνά και τα λαγκάδια». Εκεί που φτάσαμε και με την πολιτική που εφαρμόζουμε, όπως βγήκε εκείνη η φράση για να γλιτώσουν κάποιοι από την μετάλλαξη του βάκιλου τότε, αυτό θα πρέπει να κάνουμε και σήμερα, να πάρουμε τα βουνά και τα λαγκάδια για να γλιτώσουμε από ένα πράγμα στο οποίο είμαστε ανενημέρωτοι. Πρωτίστως, οφείλουμε στα παιδιά μέσω της εκπαίδευσης να το μεταλαμπαδεύσουμε, αλλά να τους πούμε ότι ο ιός είναι κάτι το φυσιολογικό, απλά θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.
Δεν το ξέρανε, ακούω από τον κάθε πολιτικό ενός κράτους. Το 2017 σε έγγραφο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, έλεγε πως το θέμα δεν είναι αν θα γίνει πανδημία, το θέμα είναι πότε θα γίνει. Απλά περίμεναν μετάλλαξή του Η1Ν1 και τους κάθισαν οι κορονοϊοί, που τους ανακάλυψαν από το 1960. Εν πάση περιπτώσει, είναι βασικές οι προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού. Δεύτερον, πρέπει να γίνουν μαθήματα στα σχολεία για τον ιό, τουλάχιστον στους έφηβους μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Τα παιδιά οφείλουν να ξέρουν κάτι παραπάνω από όλα αυτά, διότι η τεχνολογία τρέχει, η ενημέρωση τρέχει. Ο κόσμος είναι ανενημέρωτος και δεν φταίει, γιατί ακούει ότι η μάσκα πλέον ωφελεί ή δεν ωφελεί, γάντια να φοράτε ή να μη φοράτε, τα παιδιά μεταδίδουν τον ιό ή δεν τον μεταδίδουν. Όταν δημιουργείται όλο αυτό το κλίμα με διάφορες απόψεις, που κάποιοι επιστήμονες, επαΐοντες φάσκουν και αντιφάσκουν, είναι επόμενο ο κόσμος να μπερδευτεί, να μην ξέρει πώς να προφυλαχθεί. Σου λέει, από τη μια μας έλεγαν μέχρι τώρα ότι η μάσκα δεν είναι απαραίτητη, ξαφνικά μας λένε «να φοράτε μάσκα για να περιορίσουμε τη διασπορά του ιού». Ο καθένας όταν έχει συγκεχυμένα αυτά στο μυαλό του, είναι φυσιολογικό να μην πιστεύει όλη αυτή την κατάσταση, όπως θα έπρεπε. Λέμε γενικά «κρατάτε αποστάσεις». Θα έπρεπε να υπάρχει ενημέρωση με κάποια ντοκιμαντέρ, μέσα από την εκπαιδευτική τηλεόραση, από τα κανάλια.
Η ιατρική ανακάλυψε τους ιούς μόλις το 1935 τυχαία, με το λεγόμενο μωσαϊκό του καπνού από έναν νορβηγό βοτανολόγο. Μη νομίζετε, ότι η ιατρική επιστήμη σήμερα γνωρίζει πάρα πολλά πράγματα. Παρατηρήσεις κάνει για να βγάλει αποτελέσματα. Δεν διδαχτήκαμε σωστά από το παρελθόν, για να πορευτούμε με μεγαλύτερη σιγουριά, αλλά και με περισσότερες γνώσεις για το μέλλον και οφείλουμε να το κάνουμε στα παιδιά μας. Η μάσκα σε ένα παιδί ηλικίας 6 – 7 ετών, μόνο παιχνίδι μπορεί να είναι και στο τέλος παιχνίδι θα γίνει. Τώρα, θα μου πείτε, εκεί που φτάσαμε; Έπρεπε να κάνουμε πιο προσεκτικά βήματα, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και τα άλλα κράτη. Το πήραν αψήφιστα, επιδερμικά. Η πολιομυελίτιδα εμφανίστηκε το 1916 και η λύση με την πολιομυελίτιδα ήρθε το 1952. Ξεκληρίστηκε κόσμος και κοσμάκης. Οι ιοί έχουν μια μεγάλη ιστορία, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε μία σταθερή γήινη ατμόσφαιρα από τους φυτοφάγους ιούς, έχει τα θετικά και τα αρνητικά. Ο Έμπολα, που είναι από τους πιο επικίνδυνους ιούς, χρησιμοποιείται από την ιατρική για να χτυπάει τα καρκινικά εγκεφαλικά κύτταρα. Είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Υπάρχουν και οι ρετροϊοί, που είναι μια άλλη ιστορία, οι γιατροί τους ξέρετε, είναι πολύ πιο επικίνδυνοι. Εδώ χρειαζόμαστε ενημέρωση, μαθήματα στα σχολεία, για να μάθουν τα παιδιά και οι καθηγητές και οι δάσκαλοι, που οφείλουν να ενημερωθούν, να μάθουν τα παιδιά τι είναι ο ιός και πώς αντιμετωπίζεται. Δεν μπορούμε να μπερδεύουμε τον κόσμο, ότι βγήκε το φάρμακο ή βγαίνει το εμβόλιο. Δεν θα μπερδευτεί ο κόσμος, δεν θα έχει μια παραπληροφόρηση; Μπορεί μετά να εμπιστευθεί είτε τους πολιτικούς είτε τους γιατρούς, για το πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, όταν είναι ανενημέρωτος; Δεν τον έχουμε ενημερώσει σωστά με επιχειρήματα, αλλά τεκμηριωμένα, για να καταλάβει γιατί γίνονται όλα αυτά.
Στην Ιταλία μιλούσαν για μονοθέσια θρανία. Αντιλαμβάνομαι, ότι δεν μπορούμε να πάμε εμείς σε μονοθέσια θρανία. Ακόμη και οι παραγγελίες των 3 εκατομμυρίων, που είπαν κάποιοι, είναι αδύνατο να προλάβουν την όλη σχολική περίοδο. Παρόλα αυτά, ο μαγικός αριθμός 17, μάσκα από τα πρώτα βήματα του νηπιαγωγείου ή του σχολείου, δεν είναι η πανάκεια στην όλη κατάσταση, διότι έτσι δημιουργείται μια ανασφάλεια, ένας φόβος και ένα αίσθημα ότι όλα αυτά γίνονται για άλλο λόγο. Βγαίνουν τα fake news, υπάρχει ένας υπερθεματισμός, υπάρχει μία συνωμοσιολογία που δεν είναι μόνο σ αυτήν την εποχή ήταν και στις προηγούμενες, αλλά ο κόσμος δεν πατάει σε σταθερά βήματα και πολλώ δε μάλλον η εκπαίδευση, την οποία πρέπει αυτή τη στιγμή να στηρίξουμε. Εγώ σας το λέω, μετά τις 15 Νοεμβρίου, θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα, σοβαρότατο, αυτό λέει η ιστορία της ιατρικής. Θα πάμε πάλι σε τηλεργασίες, δεν βλέπω να υπάρχει άλλη λύση. Το θέμα είναι να πάμε σωστά, να πάμε με ενημέρωση στον κόσμο και να μην πάμε συγκεχυμένα. Αυτή η παραπληροφόρηση δημιουργεί ένα φόβο, μια δυσπιστία απέναντι στον πολίτη, ο οποίος το μεταλαμπαδεύει στην οικογένεια του και αρχίζουν και λέγονται διάφορα και δεν μπορείς να κυνηγάς με πρόστιμα για να φορέσουν τη μάσκα, όταν το Μάρτιο λέγαμε ότι η μάσκα δεν είναι απαραίτητη. Ο κόσμος κουράστηκε, χάνει αυτήν την εμπιστοσύνη, δημιουργείται ένας νευρικός κλονισμός. Αυτός ο νευρικός συλλογισμός φέρνει ψυχοσωματικά προβλήματα και έχουμε το σύνδρομο της μοναξιάς του πλήθους για τον μέσο πολίτη, ο οποίος αισθάνεται απροστάτευτος.
Άρα, λοιπόν τι του λέμε, για ποιο λόγο γίνονται όλα αυτά. Έπρεπε από την πρώτη στιγμή να υπήρχε μια πιο σταθερή ρότα, γιατί τα περίμεναν οι επιστήμονες που έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για να ενημερώσουν, όχι μόνο οι δικοί μας και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, αλλά δεν το γνωρίζει καλά η ιατρική. Δεν δίνουμε άλλοθι εκεί, δίνουμε ένα περιθώριο να το μελετήσει καλύτερα το ζήτημα. Πρέπει να το μελετήσει ορθά, να το δώσει σωστά στους πολιτικούς για να πάρουν τις αποφάσεις, αλλά και οι πολιτικοί γενικότερα θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί για το πώς χειρίζονται τέτοια ζητήματα. Δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα για εκπαίδευση, αν δεν γνωρίσει ο μαθητής ηλικίας 15 ετών, γιατί γίνονται όλα αυτά. Δεν μπορούμε να τον πείσουμε ποτέ.
