Οι “κύκλοι των νεράιδων” (FCs – Fairy circles) είναι συναρπαστικά κανονικά μοτίβα βλάστησης που εντοπίστηκαν αρχικά σε ξηρές περιοχές της Ναμίμπια και της Δυτικής Αυστραλίας.
Διάφορες εξηγήσεις έχουν προταθεί όλα αυτά τα χρόνια για τους σχηματισμούς αυτούς περιλαμβάνοντας ακόμη και τους τερμίτες.
Περιπλέκοντας το μυστήριο, ομάδα ερευνητών ανακάλυψε πρόσφατα εκατοντάδες ακόμη τοποθεσίες που εμφανίζονται οι κύκλοι αυτοί.
Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και μοντέλα που βασίζονται σε τεχνητή νοημοσύνη για να εξετάσουν 574.799 οικόπεδα ξηράς, οι ερευνητές βρήκαν μοτίβα που μοιάζουν με τους “κύκλους των νεράιδων”
σε 263 τοποθεσίες σε 15 χώρες και τρεις ηπείρους.
Περιλαμβάνονται εκτός τη Ναμίμπια και τη Δυτική Αυστραλία, το Σαχέλ, τη Δυτική Σαχάρα, το Κέρας της Αφρικής, τη Μαδαγασκάρη, τη Νοτιοδυτική Ασία και την Κεντρική Αυστραλία.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι οι “κύκλοι των νεράιδων” εμφανίστηκαν σε αρκετά παρόμοιες συνθήκες, σε έδαφος με χαμηλή περιεκτικότητα σε άζωτο και σε περιοχές με μέση βροχόπτωση μικρότερη από 200 χιλιοστά ετησίως.
Εκτός από αυτούς τους παράγοντες, η παρουσία συγκεκριμένων βιολογικών στοιχείων (φωλιές τερμιτών) σε ορισμένες περιοχές παίζει επίσης ρόλο στην παρουσία αυτών των μοτίβων.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η ομάδα ανακάλυψε ότι η παραγωγή βλάστησης σε αυτές τις περιοχές ήταν μεγαλύτερη και πιο σταθερή από ό,τι σε περιοχές χωρίς τους κύκλους.
“Αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν την πρώτη εμπειρική απόδειξη της αυξημένης σταθερότητας της παραγωγικότητας του “νεραϊδοκύκλου”,
μια βασική ιδιότητα των οικοσυστημάτων που σχετίζεται με τη σταθερή παροχή υπηρεσιών οικοσυστήματος
όπως η ποσότητα της χορτονομής”,
ανέφερε ο Fernando T. Maestre, καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου της Ξηρής Ζώνης Οικολογίας και Παγκόσμιας Κλιματικής Αλλαγής στο Πανεπιστήμιο του Αλικάντε.
Η ερευνητική ομάδα κατέληξε στο ότι απαιτείται περαιτέρω μελέτη σε τοπικό επίπεδο για να προσδιοριστεί η αιτία δημιουργίας τους.
