Τον τελευταίο καιρό και εν όψει εκλογών η κυβέρνηση του «καψούρη» κ. Μητσοτάκη, (και τα πληρωμένα φερέφωνά της) στην προσπάθειά της, να δικαιολογήσει τα άθλια πεπραγμένα της, εις βάρος των συνταξιούχων, «αναμασάει» συνεχώς το γνωστό επιχείρημα ότι, δήθεν ο «Νόμος Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016) μείωσε δραματικά, τις συντάξεις.
Με τη συνήθη ρητορική της διαστρέβλωσης και του ψέματος, επιχειρούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι, η κρίση στην οικονομία και στο ασφαλιστικό, εμφανίστηκαν ως πρόβλημα, το 2015, οπότε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας.
Η Ν.Δ. που χρεωκόπησε τη χώρα, «ξεχνά» ενσυνείδητα να αναφερθεί στα πεπραγμένα της περιόδου 2010-2014.
«Ξεχνά» λοιπόν ότι την περίοδο αυτή:
• Η χώρα έχασε το 25% του ΑΕΠ της.
• Έγιναν περικοπές στις συντάξεις κατά 50%.
• Δημιουργήθηκε το τεράστιο έλλειμα του ΕΦΚΑ.
• Λεηλατήθηκαν των αποθεματικά των Ταμείων.
• Μειώθηκαν οι μισθοί μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
• Καταργήθηκαν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
• Απελευθερώθηκαν οι απολύσεις και εφαρμόστηκαν πολιτικές ελαστικοποίησης της εργασίας
Ας διατυπώσουμε, μια απλή υπόθεση εργασίας.
Αν αύριο το πρωί, ο «νόμος Κατρούγκαλου» καταργηθεί και επιστρέψουμε στο προϋφιστάμενο πλαίσιο (ν.3232/2004), όπως ζητούσε παλιότερα η ΝΔ, ως αντιπολίτευση και όπως ζητούν σήμερα και ορισμένα συνδικάτα, οι νέοι συνταξιούχοι, όχι απλώς δεν θα δουν αυξήσεις στις συντάξεις τους, αλλά θα υπάρξουν μειώσεις στις συντάξεις της τάξης του 10% και πλέον
Για να απαντήσουμε λοιπόν στην «σπέκουλα» της Ν.Δ.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, που διέλυσαν οικονομία και αγορά εργασίας από το 2010 έως και το 2014, είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι, για τις παρεμβάσεις στις συντάξεις, όχι μόνο μέχρι το 2014, αλλά και τα χρόνια που ακολούθησαν.
Με μια οικονομία χρεοκοπημένη, με μια απορυθμισμένη αγορά εργασίας(με υψηλοτάτη ανεργία) και με φυγή 400.000 νέων ασφαλισμένων-εργαζομένων στο εξωτερικό(γεγονός που επηρεάζει δραστικά, τον λόγο εργαζομένων προς συνταξιούχους) είναι αδύνατο, οι συντάξεις να διατηρηθούν, στα προ μνημονίου επίπεδα.
Κανένας ασφαλιστικός νόμος, δεν μπορεί να στηρίξει αξιοπρεπείς παροχές-συντάξεις, αν δεν «πατάει» σε καλές και σταθερά αμειβόμενες, θέσεις εργασίας.
Η ουσιαστική αύξηση του κατώτατου μισθού, η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, η επαναλειτουργία του ΣΕΠΕ, ο περιορισμός των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, η μείωση της ανεργίας, η αλλαγή παραγωγικού υποδείγματος με πάταξη της αισχροκέρδειας, η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και η καταπολέμηση του μεγάλου δημογραφικού προβλήματος(προστασία λαϊκής στέγης, σεβασμός της οικογένειας, ισότιμη πρόσβαση των γυναικών στην αγορά εργασίας κλπ.) είναι απαραίτητες
προϋποθέσεις, όχι μόνο για να έχουμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, αλλά και για να μπορεί να στηριχθεί το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, για να μπορεί τελικά, να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά του, σε συνδυασμό με την κοινωνική του αποτελεσματικότητα.
Η σταδιακή αποκατάσταση των αδικιών σε μισθούς και συντάξεις, είναι μια πορεία που απαιτεί χρόνο, και ριζοσπαστικές αλλαγές, με διάθεση σύγκρουσης με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που λυμαίνονται την χώρα.
Απαιτείται να ανασχεθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία, με παράλληλη στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
Απαιτούνται κανόνες, που θα γίνονται σεβαστοί από όλους.
Για να γίνουν όλα τα παραπάνω, το πρώτο βήμα είναι να φύγει η κυβέρνηση της διαπλοκής, που ιδιωτικοποίησε την επικουρική ασφάλιση (βλ. λειτουργία ΤΕΚΑ), ψήφισε τον αντεργατικό «νόμο Χατζηδάκη», κατήργησε την 13η σύνταξη, έβαλε χέρι στην κινητή και ακίνητη περιουσία των ταμείων και προσέφερε πλήθος αναθέσεων και παχυλούς μισθούς, στα γνωστά «γαλάζια golden boys».
Μια προοδευτική κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που θα βελτιώσει τους μισθούς και θα ανορθώσει την οικονομία, είναι βέβαιο ότι, θα μπορεί, να χρηματοδοτήσει επαρκώς το ασφαλιστικό σύστημα και να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς συντάξεις.
