Ο θάνατος του 83χρονου, τελευταίου βασιλιά της Ελλάδας, Κωνσταντίνου, επανέφερε καλώς ή κακώς στην επικαιρότητα το θέμα της βασιλικής περιουσίας και της σύγκρουσης της τέως βασιλικής οικογένειας με το ελληνικό κράτος.
Γιατι στην ουσία ο Κωνσταντίνος, διετέλεσε βασιλιάς από το 1964 μέχρι το 1973.
Για εννέα χρόνια δηλαδή και έφυγε από εδώ με 14 εκατομμύρια ευρώ!
Μετά μάλιστα το δημοψήφισμα του 1974 και την αλλαγή πολιτεύματος που σηματοδότησε το τέλος της βασιλείας, ο Κωνσταντίνος παρέμεινε στο εξωτερικό αποφεύγοντας να επιστρέψει στην Ελλάδα, την οποία επισκέφθηκε πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1981 για να παρακολουθήσει την νεκρώσιμη ακολουθία της μητέρας του, Φρειδερίκης.
Που θάφτηκε εκεί που θα θαφτεί και ο ίδιος…
Οι διαφορές του με το ελληνικό κράτος για την πρώην βασιλική περιουσία των τριών κτημάτων του, δηλαδή το Μον Ρεπό στην Κέρκυρα, το Κτήμα Τατοΐου, και το κτήμα Πολυδενδρίου στην Αγιά Λάρισας οδήγησαν τελικά τις δυο πλευρές στα δικαστήρια, με τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ να στρέφεται στράφηκε κατά του ελληνικού Δημοσίου απαιτώντας 161,1 εκατομμύρια ευρώ.
Μετά από μια δικαστική διαμάχη 8 ετών ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, στις 28 Νοεμβρίου του 2002, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδίκασε το ποσό των 13,7 εκατομμυρίων ευρώ, ως αποζημίωση στον τέως βασιλιά.
Τα χρήματα αυτά έπρεπε να πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο όπως και έγινε.
Για την Βασιλική περιουσία
Δέκα χρόνια στα δικαστήρια ο τέως και το Ελληνικό Δημόσιο
Όλα άρχισαν το 1992 όταν έκανε συμφωνία η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη και προβλεπόταν εκχώρηση της περιουσίας του τέως βασιλιά σε ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με αντάλλαγμα την εξαγωγή μεγάλου αριθμού της κινητής περιουσίας στο εξωτερικό.
Το 1994 όμως ήρθε η ανάκληση αυτής της απόφασης από την κυβέρνηση Παπανδρέου, που επιπροσθέτως, αφαίρεσε από τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο την περιουσία του στην Ελλάδα, αλλά και την ελληνική ιθαγένεια.
Η βασιλική οικογένεια προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια και στο ΣτΕ.
Δικαιώθηκε από τον Άρειο Πάγο, αλλά το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή.
Το 1997, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο στο οποίο παραπέμφθηκε η υπόθεση, συμφώνησε τελικά με το ΣτΕ και έτσι το 1994, ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, μαζί με ακόμα οκτώ μέλη της βασιλικής οικογένειας, κατέθεσε προσφυγή εις βάρος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο ισχυριζόμενος ότι ο νόμος 2215/1994 παραβίαζε διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Η βασιλική οικογένεια ισχυριζόταν πως με την δήμευση της περιουσίας της χωρίς αποζημίωση, παραβιάστηκαν τα ιδιοκτησιακά τους δικαιώματα, ενώ κατήγγειλαν πως είχαν υποστεί εξευτελιστική μεταχείριση με την αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας και την επιβολή του επωνύμου «Γλύξμπουργκ».
13,7 εκατομμύρια ευρώ πήρε τότε ο Κωνσταντίνος
Τα χρήματα θα πήγαιναν για φιλανθρωπικούς … σκοπούς!
Τελικά τον Οκτώβριο του 1998 δημοσιεύθηκε η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έκρινε ως παραδεκτό λόγο το περιουσιακό σκέλος της προσφυγής και όχι τα υπόλοιπα παραπέμποντας την υπόθεση σε νέο τμήμα με νέα σύνθεση.
Τον Νοέμβριο του 2000 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του πρώτου άρθρου του Πρώτου Πρωτοκόλλου ενώ στις 28 Νοεμβρίου 2002 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιδίκασε 13,7 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία αποδόθηκαν στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο.
Οι νομικοί εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου επισήμαναν στο υπόμνημά τους ότι για το ύψος της αποζημίωσης πρέπει να συνεκτιμηθούν τρία κρίσιμα στοιχεία:
Ο Κωνσταντίνος και τα μέλη της οικογενείας του είναι απλοί πολίτες ιδιώτες, χωρίς προνόμια και με αυτή την παραδοχή η περιουσία πρέπει να αποτιμηθεί αποκλειστικώς σε χρήμα.
Και μάλιστα οι βασιλιάδες δεν είχαν καταβάλει φόρους και άλλες οφειλές προς το Δημόσιο από κτήσεως της επίδικης περιουσίας.
Μεγάλο μέρος των εκτάσεων των επίμαχων κτημάτων είναι δασικά και ως τέτοια έχουν μικρή εμπορική αξία, εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων αξιοποίησής τους.
Μάλιστα το Ελληνικό Κράτος κατέβαλε αυτό το ποσό από τον προϋπολογισμό «φυσικών καταστροφών», θέλοντας να κάνει έναν πολιτικό υπαινιγμό, και εξέδωσε το σχετικό πιστωτικό εκκαθαριστικό από τη ΔΟΥ Αχαρνών ως κατά τόπον αρμόδια, με το σκεπτικό ότι τελευταίος τόπος διαμονής του Κωνσταντίνου στην Ελλάδα ήταν τα Ανάκτορα στο Τατόι!
Πάντως όταν ο τέως έλαβε τα χρήματα της αποζημίωσης έφτιαξε το Ίδρυμα «Άννα Μαρία», με έδρα το Λιχτενστάιν ως φορέα διάθεσης της αποζημίωσής του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Σκοπούς που μέχρι και σήμερα δεν έχουν γίνει γνωστοί…
Τουλάχιστον στην Ελληνική … κοινωνία!
Στην Μητρόπολη Αθηνών η κηδεία του Κωνσταντίνου
Στο Τατόι η ταφή του τεως
Συνεπώς την Δευτέρα και ως ιδιώτης θα ταφεί κοντά στους προγόνους του στο Τατόι ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος
Όπως προκύπτει από τη σχετική ανακοίνωση ο ναός στον οποίο θα τελεστεί η κηδεία του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ θα είναι η Μητρόπολη και ως τέτοιος δεν θα υπάρξει λαϊκό προσκύνημα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε, επίσης, ότι στην κηδεία θα την εκπροσωπήσει η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη ενώ θα τηρηθούν όλες οι διαδικασίες που προβλέπει το Πρωτόκολλο για τους επίσημους από το εξωτερικό που θα παραστούν στην κηδεία.
Και πιστέψτε με δεν θα είναι και λίγοι…
Γιατί στο εξωτερικό κανείς δεν θα τον πει «Γλύξμπουργκ», παρά τέως Βασιλέα των Ελλήνων…
Καλώς ή κακώς…
