Και μιας και μιλήσαμε για πολιτικές παρεμβάσεις να σας γνωστοποιήσω την πολιτική παρέμβαση του Βασίλη Βαφειάδη, που μπορεί να βγήκε στην σύνταξη από την Νομαρχία, αλλά ουδόλως από τα πολιτικά πράγματα του τόπου μας.
Λέει ο κ. Βαφειάδης και «……επειδή ακούει με μεγάλη προσοχή τις διαφορετικές απόψεις και σέβομαι αυτούς που τις καταθέτουν, χωρίς βέβαια να αλλοιώνουν τις απόψεις των άλλων, θα σταθώ για λίγο στη θέση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Σερρών σχετικά με τα Οθωμανικά Μνημεία και πιο συγκεκριμένα τα Τεμένη.
Βασίλης Βαφειάδης: Δεν γνωρίζω κανένα συμπολίτη μας ΄να ζήτησε τα τελευταία χρόνια να ανοίξουν τα μνημεία αυτά ως λατρευτικοί χώροι!
Αντιθέτως υπάρχουν αρκετοί, μεταξύ αυτών και εγώ, που ζητούν την αποκατάσταση όλων των μνημείων ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου, γιατί απλά αποτελούν μέρος της ιστορίας και του πολιτισμού της περιοχής μας.
Δεν θα πρέπει με κανένα τρόπο να παρασυρθούμε από το παραλήρημα του Τουρκικού Εθνικισμού με πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Αγίας Σοφίας.
Τα μνημεία ανεξάρτητα από την θρησκευτική-λατρευτική τους ταυτότητα είναι τόποι και χώροι ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και η χώρα μας με νόμους τα προστατεύει και θα πρέπει να φροντίζει για τη διάσωση, συντήρηση και ανάδειξή τους.
Επειδή για το θέμα έγραψα εξαντλητικά σε άρθρο μου το 2013 δε θα ήθελα να κουράσω επαναλαμβάνοντας αυτονόητες σήμερα αλήθειες.
Παραθέτω όμως απόσπασμα του άρθρου μου που αφορά τις απόψεις της σημερινής Υπουργού Πολιτισμού κυρίας Λίνας Μενδώνη.
Λέει λοιπόν η κ. Μενδώνη,
«Η Ελλάδα έχει το προνόμιο να φιλοξενεί τον ανθρώπινο πολιτισμό σε μία αδιάρρηκτη συνέχεια, από την παλαιολιθική εποχή μέχρι τις μέρες μας.
Έχει το προνόμιο να φιλοξενεί μνημεία μίας τεράστιας ποικιλίας και ενός ανυπολόγιστου πλούτου.
Και τα οθωμανικά μνημεία αποτελούν ιστορικά τεκμήρια μιας εποχής.
Οι όποιες αντιρρήσεις ακούγονται για τη φροντίδα και τη μέριμνα που η Πολιτεία, δια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας δείχνει σε αυτά, δεν λαμβάνουν υπόψη τους ούτε το διεθνές περιβάλλον, ούτε την ιστορική και αρχαιολογική ιδιαιτερότητα της χώρας.
Όπως λέξεις παρεισέφρυσαν και αφομοιώθηκαν στην ελληνική γλώσσα υποδηλώνοντας την οθωμανική παρουσία, έτσι και τα αντίστοιχα αρχιτεκτονήματα διατηρήθηκαν, ενσωματώθηκαν και αφομοιώθηκαν στο ελληνικό τοπίο ως υπόμνηση μιας ιστορικής περιόδου του ελληνισμού.
Υποχρέωσή μας και επιθυμία μας είναι να προστατεύσουμε εμείς οι ίδιοι τα οθωμανικά μνημεία της χώρας μας.
Αυτό άλλωστε επιβάλλει και επιτάσσει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο: την ισότιμη μεταχείριση των μνημείων.
Με τον τρόπο αυτό ικανοποιείται μια από τις βασικές απαιτήσεις των σύγχρονων μορφών προστασίας και γίνεται σεβαστή η διαχρονική και «διαφορετική» διάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Αυτό άλλωστε περιμένουμε και απαιτούμε να πράττει η γειτονική χώρα για τα χριστιανικά μνημεία που βρίσκονται στην επικράτειά της……. »
