“Δός μοι πά στώ … ” !
Η εναγώνια προτροπή του Αρχιμήδη γιά το Νεοελλαδικό δραματικό κενό σήμερα .
Είναι καθοριστκό μειονέκτημα γιά μιά χώρα να μην έχει σοβαρά ερευνητικά κέντρα !
Κι αναφέρομαι σήμερα σε εκείνα τα ερευνητικά κέντρα, που οι Αμερικανοί έχουν ονομάσει think tanks, και κατά την ακριβή μετάφραση δεξαμενές σκέψης,
δηλαδή αναφέρομαι στα ερευνητικά επιστημονικά ιδρύματα και ινστιτούτα , αυτά που ερευνούν μείζονα πεδία συνδυαστικής γνώσης πολιτικής και γεωπολιτικής, οικονομίας και γεωστρατηγικής, ενέργειας και διαστήματος, τεχνολογίας και διαδικτύων, υδάτινων πόρων και επάρκειας τροφίμων, περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής, υγείας και μετανάστευσης , θαλασσίων κι ωκεανογραφικών μελετών , βιοποικιλότητας …
Είναι σαφές ότι η περιφερειακή μας νεοελλαδική αντίληψη , η επαρχιωτική αντίληψη του κρατούντος εν Ελλάδι συστήματος, δεν έχει επιτρέψει μέχρι τα νύν μιά στιβαρή επιχείρηση στην κατεύθυνση αυτή, την ίδρυση εννοώ και λειτουργία με αξιώσεις ενός, δύο, αρκετών, ερευνητικών ινστιτούτων που να σταθούν με επιστημονικές αξιώσεις στον διεθνή χώρο !
Κι εάν αυτό ενέχει ένα δραματικό τόνο είναι επειδή, καθώς μας λείπει ακόμη και η άίσθηση της απουσίας , δεν μας απασχοληθεί έστω και ως προβληματισμός το κενό μιάς ισχυρής επιστημονικής – ερευνητικής εργασίας στη Χώρα, που θα αποτελούσε καίριο και κρίσιμο εργαλείο σε πολλαπλότητα τομέων και δράσεων, το δραματικό στοιχείο της υπόθεσης είναι ότι υπάρχει διαθέσιμο πολυτελές ανθρώπινο δυναμικό, από προικισμένους Έλληνες, που διαπρέπουν στην Οικουμένη ! Έλληνες ερευνητές , αναλυτές, επιστήμονες σχεδόν σ’ όλα τα ερευνητικά κέντρα Αμερικής και Ευρώπης και στην Αυστραλία , ακόμη και στη Ρωσσία και την Κίνα, Έλληνες όμως που τούτη την εξειδικευμένη εμπειρία ερευνητικής κι αναλυτικής επιστημονικής σκέψης δεν μπορούν να την αξιοποιήσουν στην Πατρίδα τους απλώς και μόνον επειδή δεν υπάρχει η βασική προυπόθεση που επισήμανε ο Αρχιμήδης ο Συρακούσιος , τον τρίτο προ Χριστού αιώνα :
“Δός μοι πά στώ …” !
Ελλείπει στο νεοελλαδικό κράτος το “πά στώ”, έλλειψη θεσμικής υποδομής και ερευνητικής δομής γιά την αξιοποίηση του εξαίρετου ανθρώπινου δυναμικού των Ελλήνων, των Ρωμιών της Οικουμένης !
Ποιός χάνει ;
Ο προπετής επαρχιώτης του Κολωνακίου, ο του πολιτικοικονομικού τάχα και συστήματος οιόμενος ότι μπορεί να σταθεί στην παγκοσμιοποιημένη αυτή κοινωνία με δανεικές πατερίτσες !
Μα , γιατί τούτη η γκρίνια , σήμερα ;
Θ’ αναρωτηθείτε .
Το πρώτον, συγχωρέστε με να σας καταθέσω ,ότι πολλάκις επιχείρησα και έθεσα την μείζονα αυτή έλλειψη , έλλειψη απολύτως καθοριστική
γιά ένα Κράτος που βρίσκεται σε σημαντικό γεωστρατηγικό σημείο,
γιά ένα Λαό που έρχεται από μακριά φορτωμένος παρακαταθήκες , μνήμες, προοπτικές κι ευθύνες
κι είναι αντιμέτωπος με τις προκλήσεις
της Μεσογείου, του Αιγαίου και των κορυφούμενων προκλήσεων των νεοθωμανών της Τουρκίας,
της Κύπρου με την συνεχιζόμενη κατοχή από τα τουρκικά στρατεύματα,
των Βαλκανίων και της συνεχιζόμενης αστάθειας,
του Ευξείνου , της ενέργειας και του αναθεωρητισμού από την Ρωσσία του Πούτιν,
της Ευρώπης , της Ευρωπαικής Ένωσης με την γιγαντούμενη γραφειοκρατία και την έλλειψη στιβαρής ηγεσίας,
των μεταναστευτικών κυμάτων από Ασία και Αφρική , που θα αυξάνονται,
της Ρωσσικής πολιτικής , που με εργαλείο μιά εκκλησιαστική ιμπεριαλιστική στρατηγική παρεμβαίνει σ’ όλο τον Ορθόδοξο κόσμο όπου γής,
του ΝΑΤΟ και των αστοχιών των Ηνωμένων Πολιτειών σε Σερβία, Συρία, Ιράκ, Λιβυή κλπ.
πλήν , σπάνις ευήκων ώτων,
κατά πώς διαπιστώνει κι ο Δαβίδ, “οφθαλμούς έχουσι και ουκ όψονται, ώτα έχουσι και ουκ ενωτισθήσονται” !
Οι κομματικές προτεραιότητες, οι βουλιμικές της ολιγαρχίας ανάγκες, κι οι των αεί κρατούντων επιθυμίες ,
ως προτεραιότητες νομής της εξουσίας προτάσσονται πάντα, αδικώντας όχι μόνον την Χώρα και τους Πολίτες, αλλ’ εν τέλει και τους ίδιους τους επισπεύδοντας την ανόητη πρόταξη !
Σε τούτον όμως τον μικρό πλανήτη, που μικραίνει συνεχώς περισσότερο καθώς εκμηδενίζονται αποστάσεις , αυξάνεται ραγδαία ο πληθυσμός και στενεύουν οι δυνατότητες διατροφικής επάρκειας,
Κι είναι το μείζον τούτο,
η Ελλάδα κι οι Έλληνες εάν αναζητήσουμε , δυστυχώς εν θλίψει υποχρεούμαι να καταθέσω ότι δεν αναζητούμε, εάν επιζητήσουμε ρόλο πρωταγωνιστικό και παρουσία στα παγκόσμια δρώμενα ,
με άποψη σύγχρονη , με στιβαρή τεκμηριωμένη φωνή του κέντρου κι όχι οιμωγές και κουτσομπολιά της περιφέρειας,
Α ! τότε , είμαστε υποχρεωμένοι
• να ιεραρχήσουμε προτεραιότητες
• να αξιοποιήσουμε ανθρώπινες δυνάμεις
• να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες
• να δημιουργήσουμε θεσμικό πλαίσιο
• να θεμελιώσουμε ερευνητικές υποδομές
• να λειτουργήσουμε δομές με διεθνείς αξιώσεις κι όχι υποκείμενες στην αθλιότητα των καθημερινών σκοπιμοτήτων νομής !
Ξεδιπλώνω τούτες τις σκέψεις,
καθώς τις μέρες αυτές , κατά κόρον , η ανοητολογία των γιαλαντζί ειδημόνων,
ειδημόνων επί παντός του επιστητού, από τους αργυρώνητους τάχα και δημοσιογράφους μέχρι τους ασχημονούντες τρόλ τους διαδικτύου λένε και γράφουν όσα η σκούπα και τα φαράσι μαζεύουν !
Οιμωγές, κραυγές, θρήνοι, παλικαρισμοί, προφητείες, κλαυθμοί, κουτσομπολιά, συνωμοσίες, ψίθυροι, διαδόσεις , ανακρίβειες, παραπληροφόρηση, πρωτοστατούντος σε απαράδεκτες αστοχίες του Πρωθυπουργού και επομένης της αχαρακτηρίστου Προέδρου της Δημοκρατίας με δηλώσεις που αποσιωπούν και παραγνωρίζουν την τουρκική εισβολή στη Κύπρο και την έκτοτε κατοχή του 40% του νησιού, με πληρωμένους Δεσποτάδες , κομματάρχες, λοιπούς δήθεν μεγαλόσχημους και πρακτορεία διάχυσης της προπαγάνδας με μορφή εκκλησιαστικών ειδήσεων, προσέτι δε με ανοητολογίες υποταγής σε δυτικά κελεύσματα ακόμη κι όταν αυτά είναι προδήλως σφαλερά, χωρίς , εν κατακλείδι λέγων, κανένα σχεδιασμό γιά τα αγροτικά μας προιόντα και τις εξαγωγές τους, τον τουρισμό και τα της ανάπτυξης …. !
Αδερφοί συν Έλληνες,
συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πολιτικής χρείαν έχωμεν !
Αλλά Πολιτικής, που εδράζεται σε στιβαρή ανάλυση, σε ερευνητική εργασία συνδυαστική και σε βάθος, άρα σε σύνθεση που συνυπολογίζει παράγοντες και δεδομένα , δυνάμεις και δυνατότητες με προοπτική γιά το συμφέρον της Ελλάδας και των Ελλήνων , Ελλαδιτών τε και Κυπρίων ου μήν αλλά και της Οικουμενικής Διασποράς !
Θεωρώ λοιπόν ταπεινώς ότι τούτη η συγκυρία , αναδεικνύουσα την έλλειψη ψυχραιμίας και μέτρου , είναι βέλτιστη αφορμή, τοις γε αρίστως φρονούσι, να τεθεί επί τραπέζης η καθοριστική έλλειψη, το μείζον κενό στην Χώρα, αυτό της απουσίας σοβαρών ερευνητικών κέντρων διεθνούς επιπέδου και επιστημονικού κύρους (όχι κομματικά περίπτερα) που μπορούν να αποτελέσουν σημεία αιχμής γιά την χάραξη απλώς μιάς επαρχιώτικης πολιτικής λογικής , αλλά μιάς σοβαρής κι αξιοπρεπούς Ελληνικής παρουσίας στα μείζονα των καιρών, την Δημοκρατία, την Ειρήνη, την διατροφή και την επάρκεια νερού, το Περιβάλλον, την Παιδεία , τον Πολιτισμό, τις μετακινήσεις Λαών – Μετανάστευση, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Διεθνή Συνεργασία και το Διεθνές Δίκαιο !
Το ανθρώπινο δυναμικό εν αφθονία και εν διαθέσει !
Πολιτική βούληση ;
Οι Έλληνες της Οικουμένης, ερευνητές κι επιστήμονες, λαμπρά μυαλά με παγκόσμια καταξίωση που διαπρέπουν διεθνώς,
την φράση του Αρχιμήδη επαναλαμβάνουν :
