Μάρκος Μπόλαρης: Ελληνικές θέσεις για μια αποτελεσματική Εθνική Στρατηγική.
Μέσα σ΄ ένα περιβάλλον αβεβαιοτήτων και θολού τοπίου, λόγω των ασαφειών πολιτικής και πραγματικής, εκφρασμένης βούλησης, απόρροια των αντιλήψεων των κυρίαρχων ελίτ, αναζητείται γραμμή πλεύσης, τη στιγμή, μάλιστα, που ανακοινώνεται η έναρξη κύκλου συνομιλιών με την Άγκυρα.
Μάρκος Μπόλαρης: Με σκοπό τη συγκρότηση και ανάδειξη μιας υπεύθυνης, ενεργής, αποτελεσματικής Εθνικής στρατηγικής επισημαίνουμε τα παρακάτω :
1. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας για τις συζητούμενες περιοχές (Αιγαίο, νησιά). Επομένως, αν η επιδίωξη είναι η Χάγη για την οποία σχεδόν όλοι οι εκπρόσωποι του κατεστημένου των Αθηνών μιλούν με αφελή προεξόφληση δικαίωσης, τότε η Χάγη δεν έχει βάση -πλαίσιο για να δικάσει (δεν αναγνωρίζεται από την Τουρκία). Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει μείζον θέμα πίεσης πάνω στην Τουρκία, ομόθυμα από την Ε.Ε.. Τονίζοντας ότι χώρα που δεν δέχεται το Διεθνές πλαίσιο – δίκαιο ρύθμισης, αλλά και επίλυσης των διαφορών δεν μπορεί να γίνεται δεκτή σε ευρωπαϊκές συνομιλίες με ανάλογο περιεχόμενο (επίλυσης θαλάσσιων συνοριακών διαφορών). Η δε συμπεριφορά της, σύμφωνη αποκλειστικά με τα ίδια συμφέροντα της Χώρας ( = της Τουρκίας) όπως αυτή τα αντιλαμβάνεται τείνει να γίνεται αυθαίρετη και παραβατική, η οποία στην κοινή πολιτική γλώσσα ορθά αποκαλείται ”πειρατική”. Συμπεριφορά, την οποία οι σύμμαχες χώρες –εταίροι θα αντιμετωπίσουν αποφασιστικά.
2. Η διαπραγμάτευση, λοιπόν, είναι ευθέως πολιτική, ένα διακρατικό ” παζάρι”. Όπου, όμως, η Τουρκία είναι η μόνη που έχει αιτήματα διεκδίκησης, τα προβάλλει δε και στοχεύει να τα επιβάλλει με κάθε τρόπο, έχοντας οικοδομήσει ένα εσωτερικό μέτωπο της πλειοψηφίας των τουρκικών κομμάτων και εθίζοντας τη διεθνή γνώμη και τα κέντρα ισχύος.
3. Η Ελλάδα οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση της. Ότι δεν έχει τίποτα να διαπραγματευθεί απ΄ όσα η Τουρκία επιθυμεί. Στη “γλώσσα της Τουρκίας” : ότι δεν έχει τίποτα να παζαρέψει, τίποτα να παραχωρήσει. Ότι είναι δικαίωμά της και θα προχωρήσει στην υπογραφή συνορεύουσας ΑΟΖ με την Κύπρο (δικαίωμα που προκύπτει από την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας). Ότι μετά απ’ όλα αυτά των τελευταίων 35 ημερών στο Αιγαίο, και τις προκλήσεις -απειλές Ερντογάν για αντιπαράθεση στο πεδίο , αποφασίζει 12 μίλια για τα χωρικά της ύδατα, με πλήρη εξασφάλιση ελεύθερης ναυσιπλοΐας και εφαρμογή της”μέσης γραμμής” στα εφαπτόμενα-γειτνιάζοντα σημεία με την Τουρκία. Ότι η απειλή του ” casus belli ” δεν έχει αντίκρισμα για την Ελλάδα, όταν αυτή ασκεί διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά της. Ότι η Ελλάδα δεν εκφοβίζεται και δεν υποχωρεί. Καθαρή και αποφασιστική απάντηση στο τι η Ελλάδα θεωρεί Ελληνικό και Αδιαπραγμάτευτο. Είναι πρωτοφανές και ανήκουστο στο Αιγαίο να ορίζει τα σύνορα της Ελλάδας η Τουρκία, λέγοντας ότι τα χωρικά της ύδατα είναι στα 6 μίλια και τέλος, μέχρις εκεί (!)…
4. Ασφαλώς, υπάρχει ανάγκη να γίνει η οριοθέτηση (κι όχι διανομή) της υφαλοκρηπίδας. Τούτο, όμως, προϋποθέτει την αναγνώριση από την Τουρκία του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και των εξ αυτού σχετικών Συμβάσεων, ώστε να είναι δυνατή και να έχει νόημα η προσφυγή με συνυποσχετικό, μετά από τις επί τούτου αποκλειστικές συζητήσεις, στη Χάγη για το συγκεκριμένο θέμα.
5. Χωρίς μια τέτοια, σύμφωνη με τα παραπάνω, Ελληνική εθνική δέσμη θέσεων και αποφάσεων, γίνεται αποδεκτό το πλαίσιο της απευθείας πολιτικής διακρατικής διαπραγμάτευσης. Τα όποια αποτελέσματα προκύψουν θα γίνουν Συμφωνία αμοιβαίας(;;) ελληνοτουρκικής δέσμευσης. Δηλαδή, ελληνικής δέσμευσης παραχωρήσεων, αφού μόνον τουρκικές διεκδικήσεις καλούμαστε να ικανοποιήσουμε. Τα αποτελέσματα, με βάση αυτό το πλαίσιο, έχουν παρασκηνιακά προετοιμαστεί (αυτή, εξάλλου, είναι η ουσία του γνωστού : “βρείτε τα”, των φίλων και εταίρων). Μου θυμίζει τη συμφωνία με τη fYROM και την προετοιμασμένη από καιρό συμφωνία της Αμερικανικής Πρεσβείας την οποία ουσιαστικά υπέγραψαν Τσίπρας-Κοτζιάς και Ζάεφ-Ντιμιτρώφ για τη ”Βόρεια Μακεδονία”.
6. Παραχωρήσεις, όμως, αποκλείεται να κάνει, οποτεδήποτε και μ’ οποιονδήποτε τρόπο, ο Ελληνικός Λαός ! Κι ας μην σκέφτεται, κι ας μην προσδοκά ο φιλέλλην πρέσβης των ΗΠΑ, κ. Πάϊατ συμβιβαστικές λύσεις παραχωρήσεων, όσο κι αν το παρασκήνιο τον διαβεβαιώνει ότι είναι έτοιμος να πραγματοποιήσει ο κ. Μητσοτάκης. Σε τελική, ανάλυση αυτός, ο Ελληνικός Λαός, είναι το αξεπέραστο εμπόδιο των προθύμων έναντι των “φίλων και εταίρων”. Ο Ελληνικός Λαός και το στρατευμένο τμήμα του είναι και ο μέγας και αποφασιστικός εγγυητής της Πατρίδας και της Επικράτειας της.
Το γεγονός αυτό, της ανυποχώρητης στάσης του Ελληνικού Λαού, είναι που βαθύτερα τροφοδοτεί και τις όποιες θετικές εξελίξεις στην περιοχή, με την έννοια της αναζήτησης λύσεων, εξελίξεων και προοπτικών πέρα από και ενάντια στις επεκτατικές τουρκικές επιδιώξεις, μέσα από συμμαχίες και συμφωνίες απέναντι στην επιθετική και αναθεωρητική Τουρκία.
7. Πολιτικές Ηγεσίες που σκέφτονται και ενεργούν ανάλογα, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας και τα αναγκαία, δηλαδή, Ηγεσίες που εκπροσωπούν και υπηρετούν αυθεντικά και αξιόπιστα τον Ελληνικό Λαό και τον Ελληνισμό, έχουν, για αυτούς τους λόγους, ισχυρή θεμελίωση, αποφασιστική στήριξη και βέβαια, μέσο-μακροπρόθεσμη επιτυχία στους εθνικούς στόχους.
Αναγκαίοι οι εξοπλισμοί, αλλά και νέο επίπεδο βούλησης και Εθνικής δράσης.
8. Τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα και οι Συμμαχίες που επιτυγχάνει η Ελλάδα και η Ελληνική διπλωματία (Γαλλία, Rafale, nEUROn, πύραυλοι, Spike NLOS, φρεγάτες), καθώς και η απόλυτα αναγκαία επανεκκίνηση της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας και η αξιοποίηση του εγχώριου Ελληνικού δυναμικού στην σύγχρονη Ψηφιακή Εποχή μας είναι σημαντικά και πολύ χρήσιμα. Για να είναι όμως αποτελεσματικά θα πρέπει η Ελλάδα, η ίδια, να περάσει σε άλλη φάση, σε άλλο επίπεδο κινητοποίησης και δράσης, μην αφήνοντας χωρίς ανταπάντηση όποια τουρκική επιθετική κλιμάκωση. Σε περίπτωση που τουρκικά σκάφη (πολεμικός στόλος ή/και ερευνητικά) προσεγγίσουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα, η ακόμα περισσότερο με οποιονδήποτε τρόπο την περιοχή των 12 μιλίων από τις Ελληνικές ακτές, τότε η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να διατάξει από τώρα και με πάγια εντολή την άμεση ενεργοποίηση κανόνων εμπλοκής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
9. Η Τουρκία σε όλα τα μέτωπα στο Αιγαίο επιχειρησιακά και στελεχιακά υστερεί. Ενώ οι εκκαθαρίσεις χιλιάδων αντιφρονούντων αξιωματικών, από τον Ερντογάν, έχουν προκαλέσει τεράστια προβλήματα. Διάχυτη είναι η καχυποψία και η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των στελεχών, σοβαρά θέματα λειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας υπάρχουν σε όλους τους κλάδους των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Εδώ, δεν μετράνε τα νταηλίκια.
Αλλά, η τεχνολογική και πολεμική ετοιμότητα, η επιχειρησιακή ικανότητα, η ευψυχία του στρατευμένου Έθνους, η Ενότητα του Λαού και του Έθνους (παντού, όπου Γης και πρωτίστως στα μέτωπα σε όλη την κλίμακα και στο βάθος τους). Η συμμετοχή όλων σε τούτη την πανστρατία είναι απαραίτητη. Όταν , π.χ., ο συνταξιούχος διαθέτει τα αναδρομικά του ή μέρος της σύνταξής του για την Εθνική Άμυνα δεν μπορεί ο μεγάλος πλούτος να συνεχίζει την κεφαλαιακή του συσσώρευση αμέριμνος, αφού είχε στο παρελθόν καρπωθεί με ποικίλους τρόπους μεγάλο μέρος από τα δημόσια οικονομικά.
10. Η Ελλάδα δεν είναι Βόρειο Ιράκ, ούτε Βόρεια Συρία με το καταπροδωμένο κούρδικο αντάρτικο, ούτε τσακισμένη Λιβύη με ”δούρειο ίππο” μέσα της το Σάρατζ και τους μισθοφόρους τζιχαντιστές, ούτε η καιροσκοπικά παραχωρημένη λωρίδα της μακελεμένης βόρειας Συρίας.
Οι δυνάμεις που μάχονται ενάντια στην Τουρκία, στην περιοχή μας και παντού, είναι σύμμαχοί μας (η Συρία, οι Κούρδοι, η Αρμενία, οι Ισραηλινοί, οι Σέρβοι, οι Αιγύπτιοι, κ.ά.). Οφείλουμε πρωτίστως σαν Χώρα, αλλά και σαν Λαός να αναπτύξουμε μαζί τους στενές σχέσεις. Να αναθερμάνουμε, επίσης, τις παραδοσιακές καλές σχέσεις με τη Ρωσία και τον Αραβικό κόσμο, και να δώσουμε νέο περιεχόμενο στις σχέσεις μας με την Κίνα και την Ιαπωνία, καθώς και τις ανερχόμενες δυνάμεις της Άπω Ανατολής.
Ας έχουμε υπόψη μας, ότι δεν υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή Έθνος και Λαός που να μην έχει ταπεινωθεί και σφαγιασθεί από την Τουρκία, αισθανόμενος οιωνεί σύμμαχος μας, αν όχι και συνοδοιπόρος μας.
Και να πω και τούτο: επίορκοι δεν υπάρχουν! Εκείνοι που έριξαν της άμυνας τα τείχη και θυσίασαν την Κύπρο οδηγήθηκαν στη φυλακή και τέλειωσαν. Η Βόρεια Κύπρος -για την οποία η Τούρκοι κομπορρημονούν, και το ξέρουν- δεν έπεσε, προδόθηκε.
Ο άξονας Ελλάδας -Κύπρου που τόσο τρομάΖΕΙ την Τουρκία να ξαναγίνει ενεργός, με την ανανέωση και αναβάθμιση του ενιαίου Αμυντικού Δόγματος.
11. Τέλος, η Τουρκία επιζητά μια ειδική σχέση με την Ε.Ε. Η Ελλάδα πρέπει να συνδέσει τον προτεινόμενο ελληνοτουρκικό διάλογο με τον ευρωτουρκικό διάλογο. Να προσπαθήσει να δεσμεύσει μέσα από αυτήν τη διαδικασία και την Τουρκία αλλά και τους Ευρωπαίους εταίρους, διότι αυτή τη στιγμή δεν δεσμεύεται κανείς από τίποτα και σε τίποτα. Η Τουρκία δεν πρόκειται να γίνει χώρα-μέλος της ΕΕ, δεν το επιθυμεί πλέον η ίδια, αλλά και δε την θέλουν. Ωστόσο επιθυμεί διακαώς θα αναπτύξει με την ΕΕ μια ειδική σχέση. Πάνω σε αυτήν την ειδική σχέση και στο περιεχόμενο της, η Ελλάδα πρέπει να έχει και να προωθήσει τη δική της ατζέντα. Η ειδική σχέση, όπως όλες, πρέπει να περιλαμβάνει συνέπειες και κυρώσεις για την τουρκική επιθετικότητα καθώς και τις περιπτώσεις παραβατικότητας, συγχρόνως θα περιέχει και κίνητρα ώστε η Τουρκία να εξορθολογίσει τη στάση της στην κατεύθυνση μιας χώρας με σεβασμό στις Διεθνείς Συνθήκες, στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς και στους όρους μιας τέτοιας ευρωπαϊκής συμφωνίας ειδικής σχέσης.
Ο ενδοτισμός και η ηττοπάθεια στις κρίσιμες στιγμές άμυνας και ανεξαρτησίας, ποτέ δεν διέκριναν το Έθνος των Ελλήνων.
Η Τουρκία μέσα στη ματαιοδοξία της, προετοιμάζει την ήττα της !
Αρκεί εμείς, η Ελλάδα και ο Ελληνισμός, να το θελήσουμε, με σχέδιο και δράση μακράς πνοής.
Η Ελλάδα μπορεί !
