Γράφει ο Κώστας Σαραφίδης
Λίγες ημέρες πριν την ανάληψη καθηκόντων από τη νέα Δημοτική Αρχή είχα αναφέρει ότι : ‘’ το πρόβλημα δεν είναι ούτε τα πρόσωπα αλλά ούτε οι θέσεις. Το σημαντικό ζήτημα που πρέπει να διορθωθεί είναι ότι αναλωνόμαστε στο να δημιουργούμε λύσεις, που θα «κουμπώσουν» κατά το δοκούν σε κάλπικα προβλήματα.
Ο στρατηγός επιλέγει ρόλους για τις μονάδες του στρατεύματος του, έχοντας ορθή κρίση των αναγκών της στρατηγικής που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει.’’
Η ανάθεση των θέσεων ευθύνης, ουσιαστικά μπορεί να θεωρηθεί ως μια άσκηση διαχείρισης κρίσης, με επιδιωκόμενο αποτέλεσμα την ορθή στόχευση και την θεραπεία των αιτιών και όχι των συμπτωμάτων.
Στην περίπτωση που καταφύγουμε σε γιατροσόφια αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, το αποτέλεσμα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Στην άσκηση αυτή η νέα Δημοτική Αρχή, σημείωσε την πρώτη της ήττα, προσπαθώντας να υπερβεί αρνήσεις και να ικανοποιήσει επιθυμίες.
Επιπρόσθετα θα πρέπει κάποια στιγμή να μας απασχολήσει το φαινόμενο των υποψηφίων που δηλώνουν ‘’ενεργοί πολίτες’’, αλλά με περισσή ευκολία απεμπολούν αυτή τους την ιδιότητα, από τη στιγμή που αποτύχουν να εκλεγούν.
Όπως επίσης θα πρέπει να αναλυθεί και η δυσανεξία των εκλεγέντων υποψηφίων, στην ιδιότητα του Δημοτικού Σύμβουλου, αποδεικνύοντας την άγνοια των δυνατοτήτων αυτής.
Προφανέστατα η επικεφαλής της προσπάθειας, δεν θα πρέπει να χρεωθεί τις επιλογές των πολιτών, αφού οφείλει να πορευτεί με τα δεδομένα που αυτοί τροφοδότησαν την προσπάθεια της.
Έχει όμως την πλήρη ευθύνη της διασποράς των αρμοδιοτήτων, που επιβάλλεται να έχει ως στόχευση τα πραγματικά προς επίλυση προβλήματα, τα οποία είναι διαχρονικά και δεν αντιμετωπίζονται με ευχολόγια.
Σε αντιδιαστολή θα πρέπει να της πιστωθεί το γεγονός ότι βάσει των πρώτων δειγμάτων, δεν εμφανίζει σημάδια ‘’ναρκισσιστικής διαταραχής’’, η οποία χαρακτηρίζεται από ένα διάχυτο μοτίβο μεγαλείου και έλλειψη ενσυναίσθησης, και που επί πολλά έτη στάθηκαν εμπόδιο στην εύρυθμη λειτουργία του Δήμου.
Η Δημοτική Αρχή θα κληθεί να αντιμετωπίσει καταστάσεις που έρχονται από το παρελθόν, με άμεσο στόχο την διακοπή της πορείας τους προς το μέλλον. Άγνοια, εφησυχασμός και αδράνεια, δεν πρέπει να αποτελέσουν δικαιολογίες για την μη αντιμετώπισή τους.
Ως τέτοια ενδεικτικά μπορούν να θεωρηθούν :
1) Μεταφορά οικονομικών δεδομένων από τα καταργούμενα Νομικά Πρόσωπα προς το Δήμο
2) Διαχείριση Ακίνητης Περιουσίας και ορθή αποτίμησή της.
3) Πράξεις Εφαρμογής και Εισφορά γης.
4) Ορθή αποτίμηση των επισφαλών απαιτήσεων και αναγραφή τους στις Οικονομικές καταστάσεις βάσει των κανόνων του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων.
Μια απλή ανάγνωση των Οικονομικών Καταστάσεων της ΚΕΔΗΣ, οδηγεί και τον πλέον αδαή, στο συμπέρασμα ότι τα οικονομικά μεγέθη που αποτυπώνονται σε αυτές είναι ‘’χαλκευμένα’’.
Γεγονός που επιβεβαίωσε και ο πρόσφατος τακτικός διαχειριστικός έλεγχος. Συγκεκριμένα : οι απαιτήσεις οι οποίες προκύπτουν από τον Ισολογισμό ανέρχονται περίπου σε 1.390.000,00.
Το ίδιο μέγεθος αποτυπώθηκε, στη λίστα που επιδόθηκε κατά τη διάρκεια του ελέγχου, στο ποσό των 1.094.625,00 δίχως να υπάρξει αιτιολογία αυτής της ασυμφωνίας.
Σε αυτές τις απαιτήσεις ποσό 295.000,00 αφορά τη συγχώνευση των Κοινωφελών Επιχειρήσεων που συγχωνεύτηκαν στην ΚΕΔΗΣ, το οποίο παραμένει αγέρωχο και ακίνητο από το 2011, και που προφανέστατα θα έπρεπε να είχε τύχει του ορθού λογιστικού του χειρισμού.
Επίσης ποσό απαιτήσεων 698.422,00 δεν έχει επιβεβαιωθεί και έχει αιτιολογηθεί ψευδώς, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Δήμου, ως οφειλές προς την πρώην ΚΕΚΑΣ και ως απαιτήσεις από το Υπουργείου Πολιτισμού.
Επομένως ποσό περίπου 1.000.000,00 θεωρείται ως ‘’αγνώστου πατρότητάς’’, και η μεταφορά του στις Οικονομικές Καταστάσεις του Δήμου, ευλόγως θα συνοδευτεί με πολιτικές και ποινικές ευθύνες.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τον καταλογισμό των ποσών που πρέπει να επιστραφούν, βάσει των ευρημάτων του Ελέγχου, τα οποία έχουν αποτιμηθεί λανθασμένα (100.000,00), μετά από κατά παραγγελία γνωμοδότηση, που έχει ως αφετηρία την 5ετή παραγραφή, τότε απλούστατα θα πρέπει να μιλάμε για κωμωδία που εξελίσσεται σε τραγωδία.
Το μόνο που απομένει είναι να επιλέξουμε τους ‘’πρωταγωνιστές’’ και να αποφασίσουμε αν θα παρακολουθήσουμε απαθείς το θέαμα.
Έχοντας ασχοληθεί από τη δεκαετία του 2000 με την Ακίνητη περιουσία του Δήμου, και έχοντας επίγνωση της διαχείρισης που έτυχε διαχρονικά, είναι επιβεβλημένο να απαντηθεί το ερώτημα, περί του ύψους αποτίμησής της και της ορθότητας του ποσού που αναγράφεται στον ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟ του Δήμου.
Το Μητρώο Παγίων είναι ένας κωδικοποιημένος πίνακας, για τον οποίο πέρα από την αληθοφάνεια του, θα πρέπει να ελεγχθεί και η συμφωνία του με την πραγματικότητα. Όταν αποτιμάς την Ακίνητη Περιουσία στο ποσό των 150.000.000,00 θα πρέπει να απαντήσεις και στο ερώτημα αν αυτή έχει αποτυπωθεί στο σύνολο της στο ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ,
και αν σε δειγματοληπτικό έλεγχο, προκύψει ιδιοποίηση και καταγραφή από αλλότριο ιδιοκτήτη.
Τα ίδια ερωτήματα ανακύπτουν και στην περίπτωση των πράξεων εφαρμογής και των εισφορών, τα οποία θα πρέπει να απαντηθούν μπαίνοντας στην διαδικασία του ελέγχου και επαλήθευσης, έργο που επιβάλλεται να αναληφθεί από τον αρμόδιο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟ, συνεπικουρούμενο από επαρκή και έμπειρη ως προς το αντικείμενο Νομική Ομάδα.
Όσο αφορά τον χαρακτηρισμό απαιτήσεων ως επισφαλείς, θα πρέπει να ελεγχθεί προς αποφυγή ποινικών ευθυνών των εχόντων δικαίωμα υπογραφής, αν έχουν τηρηθεί όλες οι προβλεπόμενες διατάξεις του ΚΕΔΕ και της κείμενης νομοθεσίας που διέπει το Δημόσιο Λογιστικό.
Όσο με αφορά προσδοκώ, μια που η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, να διαψευστώ στις εκτιμήσεις μου, και η Δημοτική Αρχή να πράξει το αυτονόητο. Να ξεφύγει από έωλες δικαιολογίες και θολά οράματα, και να δώσει οντότητα στο προφανές, την επίτευξη του στόχου, που δεν θα πρέπει να είναι άλλος από την επιβίωση του Δήμου.
Από την πλευρά μου, η κριτική στήριξη της προσπάθειας είναι δεδομένη, με απουσία όμως εκπτώσεων και ελιγμών, που άλλωστε και λόγω ηλικίας είναι επικίνδυνοι.
*όλα τα οικονομικά μεγέθη προέρχονται από τις επίσημες Οικονομικές Καταστάσεις, Δήμου και ΚΕΔΗΣ.
* Ο κ. ΣΑΡΑΦΙΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ είναι ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
Φαινόμενα εκφοβισμού και πιέσεων καταγγέλλει η ΟΙΕΛΕ
Ουσιαστική συνεργασία ζήτησε ο Θανάσης Μαλλιαράς τη Βαρβάρα Μητλιάγκα
