Ο Βουλευτής Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Λευτέρης Αβραμάκης, με αφορμή την έρευνα εργατικού δυναμικού της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για τον Μάρτιο, που δημοσιεύτηκε την περασμένη Πέμπτη, και τους πανηγυρισμούς Βρούτση για τη μείωση της ανεργίας κατά το μήνα αυτό συγκριτικά τόσο με τον περασμένο Φεβρουάριο όσο και με τον Μάρτιο του 2019, δήλωσε:
«Πανηγυρισμοί έχουν ξεσπάσει στο κυβερνητικό επιτελείο με αφορμή την ανακοίνωση των ευρημάτων της ΕΛΣΤΑΤ αναφορικά με τη μειωμένη ανεργία στην Ελλάδα, της οποίας ο δείκτης κατά το Μάρτιο έφτασε το 14,4%.
Ακόμη μεγαλύτερη χαρά φέρνει στους κόλπους της κυβέρνησης το γεγονός της μεγάλης μείωσης του ποσοστού σε σχέση με τον περσινό Μάρτιο, όταν αυτό ανερχόταν στο 18,1%.
Λευτέρης Αβραμάκης: Ασφαλώς, όλα αυτά είναι ενταγμένα στα πλαίσια της τιτάνιας προσπάθειας για τη θεμελίωση ενός νέου κυβερνητικού success story στις συνειδήσεις των πολιτών και μάλιστα σε έναν τομέα, τα εργασιακά, οπού αναμένεται Αρμαγεδδών.
Πίσω, όμως, από τους αριθμούς και τις στημένες πανηγυρικές δηλώσεις κρύβεται η συντριπτική και ισοπεδωτική δύναμη της πραγματικότητας, της νέας δυστοπικής κατάστασης που διαμόρφωσε μέρα με τη μέρα η πανδημία, το lockdown και η δογματικά αδιάλλακτη πολιτική της ΝΔ στην εργασία και την οικονομία.
Κρύβεται η ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων και αχνοφαίνεται μια νέα φάση φτωχοποίησης του ελληνικού λαού.
Που έχοντας υποφέρει πολλά την τελευταία δεκαετία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας νέας κοινωνικής κρίσης, ίσως βαθύτερης και ευρύτερης από αυτή που βίωσε κατά τη διάρκεια των πρώτων μνημονιακών χρόνων.
Αυτά σκιαγραφεί στο αρχικό τους στάδιο και η έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ για το μήνα Μάρτιο, αν θελήσει κανείς να εντρυφήσει σε αυτή.
Ειδικότερα, σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2019 παρατηρείται μείωση του απόλυτου αριθμού των εργαζόμενων κατά 13.000 περίπου.
Δηλαδή ενώ τον Μάρτιο του 2019 ο αριθμός των απασχολούμενων ανερχόταν στους 3.887.360, τον Μάρτιο του 2020 μειώθηκε στους 3.874.437.
Πρέπει, όμως, επιπλέον να τονιστεί πως το μεγαλύτερο ποσοστό αυτού του αριθμού είναι εργαζόμενοι των οποίων η σύμβαση τέθηκε σε αναστολή ή εντάχθηκαν στο μοντέλο των εκ περιτροπής εργαζομένων.
Πρόκειται δηλ. για οιονεί ή μερικώς απασχολούμενους που λαμβάνουν είτε 534 € μηνιαίως, είτε το μισό ποσό του μισθού τους, έχοντας στην πλειοψηφία τους χάσει σημαντικό κομμάτι του εισοδήματός τους.
Επιπλέον, θα πρέπει να σταθούμε σε ένα ακόμη στοιχείο. Με την μείωση του απόλυτου αριθμού των ανέργων σε 653.686 τον Μάρτιο του 2020 παρατηρείται παράλληλη αύξηση του αριθμού του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού σε 3.373.369 από 3.200.115 που ήταν τον περσινό Μάρτιο.
Όπως πολύ σαφώς αναφέρει το Δελτίο Τύπου της ΕΛΣΤΑΤ: «Οι άνεργοι μειώθηκαν κατά 203.288 άτομα σε σχέση με τον Μάρτιο του 2019 (μείωση 23,7%) και κατά 79.397 άτομα σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2020 (μείωση 10,8%).
Η μείωση αυτή κατευθύνθηκε προς τους οικονομικά μη ενεργούς, καθώς λόγω της πανδημίας της νόσου του Κορωνοϊού 2019 (COVID-19), αρκετά άτομα που αναζητούσαν εργασία δήλωσαν ότι δεν είναι άμεσα διαθέσιμα να εργαστούν και επομένως, σύμφωνα με τους ορισμούς του σχετικού ευρωπαϊκού Κανονισμού, κατατάσσονται στους οικονομικά μη ενεργούς».
Η μείωση της ανεργίας για την οποία επαίρεται, λοιπόν, ο Υπουργός Εργασίας και το επιτελείο του δεν σημαίνει αύξηση της απασχόλησης, πως οι άνθρωποι αυτοί δηλαδή βρήκαν εργασία. Σημαίνει δυστυχώς ότι απελπίστηκαν ακόμη περισσότερο λόγω των συνθηκών και έπαψαν να ψάχνουν δουλειά.
Πρόκειται, λοιπόν, για το ύστατο στάδιο πολιτικού κυνισμού, όταν η κυβέρνηση πανηγυρίζει με μία έρευνα που δεν δείχνει πραγματική μείωση των ανέργων.
Που δείχνει ότι ένα μέρος αυτών έχασε την όρεξη για αναζήτηση εργασίας λόγω των συνθηκών.
Ο Υπουργός Εργασίας και η Κυβέρνηση οφείλουν άμεσα να συντονιστούν με τη ζοφερή πραγματικότητα στην εργασία και να χορηγήσουν σε αυτήν την απαραίτητη ενίσχυση.
Δεν είναι καιρός για πανηγύρια.
Είναι καιρός για ουσιαστικές πολιτικές στήριξης της εργαζομένων, ώστε να αποφευχθεί αυτό που περιγράφει αχνά η παρούσα έρευνα.
Αλλά και αυτό που δεν περιγράφει.
Να αποφευχθεί, δηλαδή, από τη μία η σταδιακή περιθωριοποίηση των ανέργων, με τη μετακίνηση τους προς μια κατάσταση παραγωγικά ανενεργή, και από την άλλη η φτωχοποίηση, τόνισε ο Λευτέρης Αβραμάκης».
Διαβάστε επίσης για τον Λευτέρη Αβραμάκη:
