Δεν το συζητάμε όσο πρέπει.
Ίσως γιατί μας τρομάζει η σκέψη τι θα γίνει εάν συνεχιστεί.
Ο λόγος για το ιδιότυπο κύμα παραιτήσεων που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στο ΕΣΥ.
Ούτε χρειάζεται να μου υπενθυμίσετε ότι στην περίπτωση των γιατρών έχουμε να κάνουμε με ένα επάγγελμα όπου κάποιος μπορεί να φύγει από το δημόσιο και να βρει δουλειά στον ιδιωτικό τομέα ή να ανοίξει δικό του ιατρείο ή ακόμη και να πάει σε χώρες που υπάρχει αυξημένη ζήτηση γιατρών.
Γιατί το ερώτημα ως προς το τι γίνεται με το ΕΣΥ παραμένει.
Εάν κανείς κοιτάξει τις ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών ενώσεων των γιατρών, ή παρατηρήσει σχετικά δημοσιεύματα, ειδικά στην Μακεδονία όλο το χειμώνα και το καλοκαίρι σε όλα τα νησιά η εικόνα που προκύπτει είναι γιατρών που καλούνται να αναλάβουν έναν τεράστιο όγκο δουλειάς, να καλύψουν σοβαρά κενά.
Ιδίως το καλοκαίρι, που πρέπει να δεχτούν επιπλέον ώρες εργασίας και επιπλέον καθήκοντα.
Αυτή είναι μια συνθήκη εξαντλητική.
Όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.
Ιδίως όταν συνειδητοποιούν οι γιατροί ότι η κατάσταση αυτή κάθε άλλο παρά προσωρινή είναι.
Και όλα αυτά έρχονται λίγο μετά από την εποχή που βγαίναμε στα μπαλκόνια και χειροκροτούσαμε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές γιατί ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του covid-19.
Τότε υποτίθεται ότι αναγνωρίσαμε τη σημασία και την προσφορά τους.
Αντιμέτωποι με μια επικίνδυνη πανδημία συνειδητοποιήσαμε ότι η αυξημένη δαπάνη για την υγεία, για την πρόσληψη επιπλέον ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού δεν είναι «σπατάλη», αλλά επένδυση στην υγεία της κοινωνίας.
Το μάθημα που πήραμε τότε δεν μπορούμε να το ξεχνάμε σήμερα.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας οφείλει εδώ και τώρα να πάρει όλα τα μέτρα που απαιτούνται.
Συνεπώς αυτό που πρέπει να κάνει η πολιτεία, συνεπικουρούμενη από τους τοπικούς βουλευτές που ο ρόλος τους είναι να δείχνουν στην κυβέρνηση λάθη και παραλήψεις, αλλά και να ασκούν το νομοθετικό έργο είναι να κάνει περισσότερες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, να βελτιώσει τις αποδοχές, να εξασφαλίσει ότι δεν θα διαμορφώνεται μια συνθήκη όπου οι γιατροί θα καλούνται να είναι υπεράνθρωποι.
Και φυσικά όταν μιλάμε για ζωές, τα δημοσιονομικά ζητήματα δεν μπορούν παρά να μπαίνουν στην άκρη.
Γιατί καλά μας τα λέει η κυβέρνηση για τα πλεονάσματα που εξασφάλισε όλο το προηγούμενο διάστημα…
Ας δώσει αν όχι όλα τα χρήματα, τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος τους στην Υγεία
Γιατί ειδάλλως θα τα πληρώσουμε όλοι εμείς από την τσέπη μας
Αν καταφέρουμε βέβαια και βγούμε ζωντανοί….
Γιατί πολύ φοβάμαι πως σε ενδεχόμενη νέα πανδημία θα τα αφήσουμε τα …κοκαλάκια μας!
Η εκλογική δαπάνη κάθε υποψηφίου δημοτικού συμβούλου στα 1.500 ευρώ!
Βαγγέλης Παπαμιχάλης: Με υποσχετική έφυγαν ένας παθολόγος και ένας Νεφρολόγος!
